Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 marca 2019 r., sygn. I SA/Po 19/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Sędzia WSA Barbara Rennert po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 marca 2019 r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta P. postanowieniem z dnia [...] grudnia 2014 r. nadał rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji z [...] grudnia 2014 r. określającej [...] S.A. wysokość podatku od nieruchomości za 2009 r. na kwotę [...]zł. Podstawę prawną postanowienia stanowiły przepisy art. 216 § 1 w zw. z art. 239a oraz 239b § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. - dalej: "O.p.").

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu zażalenia, postanowieniem z dnia [...] listopada 2017 r. utrzymało w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu postanowienia SKO wskazało, że w analizowanym przypadku wystąpiła przesłanka z art. 239b § 1 pkt 4 , gdyż czas pomiędzy wydaniem decyzji a upływem okresu przedawnienia zobowiązania, wynikającego z art. 70 § O.p. ( 5 lat licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku, czyli od [...] grudnia 2009 r.) był krótszy niż 3 miesiące. Jednocześnie organ podkreślił, że zawieszenie biegu terminu przedawnienia w analizowanym przypadku jest wątpliwe, gdyż zgromadzony materiał nie pozwala na stwierdzenie, że podatnik został zawiadomiony o wszczęciu postępowania karnoskarbowego i zawieszeniu biegu przedawnienia przed końcem roku 2014 (art. 70 § 6 pkt 1 w zw. z art. 70c O.p.). Natomiast odnośnie uprawdopodobnienia, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane, organ odwoławczy wskazał, że nastąpiło ono poprzez wyjaśnienia organu, oparte na rozumowaniu, iż z uwagi na krótki odstęp czasu pomiędzy wydaniem decyzji a upływem terminu przedawnienia jest praktycznie niemożliwe, by decyzja stała się ostateczna i jako taka mogła podlegać egzekucji administracyjnej.