Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 listopada 2023 r., sygn. I SA/Po 590/23

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Asesor sądowy WSA Michał Ilski Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2023 r. sprawy ze skargi P. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 31 stycznia 2023 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta i Gminy [...] postanowieniem z dnia 26 października 2022 r., znak [...], [...], nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy [...] znak: [...], [...], z dnia 26 października 2022 r. określającej wobec S. P. (dalej też jako: "spółka", "podatniczka", "uczestniczka postępowania") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2017 r. w kwocie [...]zł.

Organ w uzasadnieniu zauważył, że powołana powyżej decyzja na dzień wydania jest nieostateczna. Przywołano również treść przepisu art. 239b § 1 i 2 oraz art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 – w skrócie: "o.p.").

Zdaniem organu w przedmiotowej sprawie obiektywnie do okresu przedawnienia pozostało kilkadziesiąt dni, a zatem została spełniona przesłanka z art. 239b § 1 pkt 4 o.p. Ponadto wskazano, że jest prawdopodobne, że podatnik nie wykona obowiązku wynikającego z decyzji. Dokonując tej oceny wzięto pod uwagę okres doręczenia, gdyż strona najczęściej odbiera korespondencję po drugim awizo, termin na przysługujące podatnikowi odwołanie, okres rozpatrywania odwołania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze (co najmniej kilka miesięcy) i okres na wszczęcie egzekucji. Wskazano, że tylko ze względu na terminy wynikające z przepisów prawa jest prawdopodobne, że nie byłoby możliwe rozpatrzenie ewentualnego odwołania przed upływem terminu przedawnienia, a w konsekwencji zobowiązanie podatkowe uległoby przedawnieniu. Przedstawiono, że założenie to wynika również z postawy podatnika, który złożył wniosek o stwierdzenie nadpłaty w kwocie znacznie poniżej określonego w decyzji zobowiązania podatkowego, a ponadto "zwalczał" decyzję odmawiającą stwierdzenia nadpłaty (złożył odwołanie, a następnie skargę do WSA). Jest zatem prawdopodobne że strona złoży odwołanie od decyzji. Organ zauważył także, że doszło do przedawnienia zobowiązań za poprzednie lata, w których podatnik nie ujawnił znacznej kwoty podstawy opodatkowania. W konkluzji organ stwierdził, że prawdopodobne jest, że decyzja nie zostanie wykonana.