Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 maja 2016 r., sygn. II SA/Gd 32/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2016 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi S. S. na decyzję Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 18 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie legalizacji urządzeń wodnych oddala skargę.

Uzasadnienie

S. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Dyrektora Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 18 listopada 2015 r., mocą której uchylono w całości decyzję Starosty z dnia 10 kwietnia 2015 r. i orzeczono w przedmiocie legalizacji obiektów położonych na jeziorze J., na działce nr [...], obręb Ł. na wysokości działki nr [...] obr. S. w gminie I.:

1. o odmowie legalizacji w części dotyczącej pomostu i segmentów II i III hangaru,

2. o umorzeniu postępowania w części dotyczącej segmentu I hangaru,

3. o nakazie likwidacji segmentów II i III hangaru przez S. S. w terminie trzech miesięcy od daty uprawomocnienia się niniejszej decyzji z zachowaniem wymagań ochrony zdrowia ludzi i środowiska, w szczególności prowadzenia robót tak, aby nie dopuścić do zanieczyszczenia wód jeziora J.

Zaskarżoną decyzję podjęto w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

S. S. wnioskiem z dnia 23 września 2011 r. wystąpił o wydanie decyzji o legalizacji pomostu o powierzchni 36,5 m2 z hangarem o powierzchni 55,1 m2 na jeziorze J. w miejscowości S. przy działce nr [...].

Sprawa zainicjowana powyższym wnioskiem była rozpatrywana trzykrotnie przez Starostę, który wydawał decyzje odmawiające legalizacji (17.04.2012, 18.04.2014, 10.04.2015, znak: [...]), oraz Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej (decyzja z 24.08.2012, nr [...]) i Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej (decyzja z 17.06.2014, znak: [...]), którzy przekazywali sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Najważniejszymi aspektami sprawy analizowanymi w toku powyższych postępowań, było ustalenie, czy S. S. jest samoistnym posiadaczem obiektów, o których legalizację wnioskuje, oraz czy ich legalizacja naruszałaby przepisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.