Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. II SA/Lu 834/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Sędzia NSA Witold Falczyński, Protokolant Starszy asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 marca 2016 r. sprawy ze skargi Spółdzielni [...] w L. na decyzję Wojewody z dnia [...] r., znak: [...], w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia zamiaru budowy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r., znak: [...]; II. zasądza od Wojewody na rzecz Spółdzielni [...] w L. 757 (siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewoda decyzją z dnia 7 września 2015 r., znak: [...], utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta L. z dnia 29 maja 2015 r., znak: [...], wnoszącą sprzeciw w sprawie zamiaru rozpoczęcia wykonania robót budowlanych polegających na remoncie istniejących stanowisk postojowych wraz z placem manewrowym na działce nr ewid.[...] [...] przy ul. [...] w L..

W uzasadnieniu tej decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że w dniu 27 marca 2015 r. [...] Spółdzielnia Mieszkaniowa w [...] (dalej także: Spółdzielnia) zgłosiła organowi pierwszej instancji zamiar wykonania opisanych wyżej robót budowlanych. Wnosząc sprzeciw do tego zgłoszenia organ stwierdził, że w oświadczeniu o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, niewłaściwie określono tytuł prawny do nieruchomości, nie dołączono listy współwłaścicieli i nie wykazano posiadania zgody wszystkich współwłaścicieli działki na powyższe roboty budowlane. Organ podkreślił, że zarząd nieruchomością wspólną wykonywany przez spółdzielnię mieszkaniową na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222 ze zm.) uprawnia ją do samodzielnego dysponowania nieruchomością wspólną na cele budowlane wyłącznie w zakresie eksploatacji i utrzymania zarządzanej nieruchomości wspólnej. Jeżeli zaś realizacja zamierzenia budowlanego może być zakwalifikowana, jako czynność przekraczająca zakres zwykłego zarządu, to prawo do dysponowania nieruchomością wspólną na cele budowlane powstaje pod warunkiem uzyskania uprzedniej zgody wszystkich współwłaścicieli tej nieruchomości. Organ podniósł ponadto, że takie usytuowanie planowanych miejsc postojowych jest niezgodne z § 19 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., nr 65, poz. 690 ze zm.), gdyż położone są one w odległości 1-3 m od granicy sąsiedniej działki budowlanej (przepis określa tę odległość na co najmniej 6 m).