Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 3 marca 2016 r., sygn. II SA/Sz 960/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.),, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 marca 2016 r. sprawy ze skargi P. M. na decyzje Głównego Inspektora Transportu Drogowego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...], nr [...], II. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego w W. na rzecz skarżącego P. M. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] r. nr [...] nałożył na P. M. prowadzącego firmę "M." karę pieniężną w wysokości [...] zł na podstawie art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 z późn. zm.) za naruszenie polegające na skróceniu dziennego odpoczynku kierowcy określone pod lp. 5.3.1 i 5.3.2 załącznika nr 3 do ustawy.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dniu [...]r.

w miejscowości G. na drodze krajowej nr [...] zatrzymano do kontroli drogowej pojazd marki R. o nr. rej. [...] którym kierował M. S.. W chwili kontroli przedsiębiorca P. M., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą "M." wykonywał transport drogowy z G. do S., zgodnie z dokumentem przewozowym. W trakcie kontroli stwierdzono, że kierowca wykorzystywał dzienny okres odpoczynku w pojeździe, nie posiadającym odpowiedniego miejsca do spania. Oznaczało to naruszenie przepisów transportowych dotyczących czasu pracy kierowcy. Na podstawie danych odczytanych z wykresówki kierowcy organ stwierdził, że:

1. w 24 godzinnym okresie rozpoczętym o godz. [...] dnia [...] r. kierowca M. S. nie odebrał dziennego czasu odpoczynku w warunkach określonych przepisami. Przyjęto za okres odpoczynku dziennego czas od godz. [...] dnia [...] r. do godz. [...] dnia [...] r. Dzienny czas odpoczynku powinien wynosić 9 godzin. Stwierdzono skrócenie dziennego czasu wypoczynku o 9 godzin,