Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 maja 2011 r., sygn. IV SA/Gl 251/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz - Kunicka (spr.) Protokolant st. sekretarz sądowy Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi H. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty za zajęcie pasa drogowego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta W. z dnia [...] r. nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącej kwotę 257 zł. (słownie: dwieście pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] roku Nr [...] Burmistrz Miasta W., po rozpatrzeniu wniosku H. C. z dnia [...] r. o wydanie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, na podstawie art. 40 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U Nr 19 z 2007 r. poz. 115), zwanej dalej w skrócie ustawą o drogach publicznych, zezwolił na wykonanie prac związanych z budową zjazdu w pasie drogowym ul. [...] (nr [...]) o powierzchni [...] m2 i określił termin zajęcia pasa drogowego jako okres od [...] r. do [...] r.

W odwołaniu od powyższej decyzji H. C. wniosła o jej uchylenie uzasadniając, że prace związane z wykonaniem wjazdu zostały przeprowadzone na poboczu. Jezdnia nie była wyłączona, ruch odbywał się bez przeszkód. Ponadto podniosła, że wybudowane wjazdy są integralną częścią systemu odwadniającego, w związku z tym nie dotyczą ich stawki cen określone w uchwale Rady Miasta W. nr [...].

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] r. uchyliło rozstrzygnięcie organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że art. 40 ust. 1 ustawy o drogach publicznych dotyczy wyłącznie dróg publicznych, między innymi gminnych. Tymczasem akta nie zawierają żadnych dowodów dotyczących tego, że ul. [...] w W. jest drogą gminną. Jedna z map ewidencyjnych, dołączona do wniosku strony, zawiera dodatkowe dane (naniesienia), między innymi symbol "KDD" - wpisany na przebiegu ul. [...] - którym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczane są często drogi wewnętrzne. Ponadto na mapie zawartej w aktach, działka [...] wydaje się obejmować tylko część pasa drogowego, a środkowa część drogi wydaje się przebiegać po innej działce. Organ odwoławczy podniósł również, że formularz wniosku strony został nieprawidłowo wypełniony - określał bowiem tylko powierzchnię jezdni, która miała być zajęta, pomijając całkowicie wskazanie powierzchni pobocza, pomimo, że na dole formularza zawierał dopisek "na poboczu drogi". Przede wszystkim jednak wniosek strony nie zawierał obligatoryjnych elementów wymienionych w § 1 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2004 r. w sprawie określenia warunków udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego (Dz. U nr 140 poz. 1481), tj. szczegółowego planu sytuacyjnego w skali 1 : 1000 lub 1 : 500 z zaznaczeniem granic i podaniem wymiarów planowanej powierzchni zajęcia pasa drogowego. W tym zakresie organ odwoławczy podkreślił, że nie spełnia tych warunków dołączona do wniosku kserokopia "wyrysu z mapy ewidencyjnej", bowiem nie zachowuje wymaganej skali i brak na niej granic i wymiaru tej części pasa drogowego, która miała być zajęta. Wniosek nie zawiera również załączników określonych w § 1 ust. 5 wyżej wymienionego rozporządzenia. Konieczne jest również zażądanie uzupełnienia wniosku przez dołączenie dokumentów wskazanych w § 1 ust. 6 rozporządzenia, a szczególnie projektu budowlanego obiektu umieszczanego w pasie drogowym. Ponadto organ odwoławczy wskazał, że największym uchybieniem organu I instancji było udzielenie zezwolenia obejmującego okres sprzed daty złożenia wniosku.