Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 lutego 2016 r., sygn. II SA/Wr 678/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek /sprawozdawca/ Sędzia WSA Władysław Kulon Protokolant starszy sekretarz sądowy Magda Minkisiewicz po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 lutego 2016 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję Wojewody D. z dnia 21 lipca 2015 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia we wznowionym postępowaniu decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. zasądza od Wojewody D. na rzecz skarżącej kwotę 200 /dwieście/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi D. M. jest decyzja Wojewody D. z dnia 21 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie uzyskania pozwolenia na budowę budynku. Opisaną decyzją Wojewoda uchylił decyzję Starosty S. z dnia 30 kwietnia 2015 r., nr [...], odmawiającą uchylenia ostatecznej decyzji tego organu z dnia 7 kwietnia 2009 r., nr [...], którą zatwierdzony został projekt budowlany i udzielono S. O. i J.O. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z przyłączami, na działce nr 163 w miejscowości Piotrowice, zmienioną następnie decyzjami Starosty S. z dnia 7 maja 2009 r., nr [...] oraz z dnia 19 listopada 2013 r., nr [...]. W miejsce uchylanej decyzji Starosty z dnia 30 kwietnia 2015 r., Wojewoda orzekając o istocie sprawy, odmówił uchylenia decyzji tego organu z dnia 7 kwietnia 2009 r. Powołaną przez Wojewodę podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowił przepis art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) dalej zwana: "k.p.a.".
W motywach podjętego rozstrzygnięcia Wojewoda opisując przebieg postępowania w niniejszej sprawie podał, że Starosta S., po rozpatrzeniu podania D. M. dotyczącego wznowienia postępowania, decyzją z dnia 10 lutego 2014 r., nr [...] odmówił uchylenia opisanej wyżej ostatecznej decyzji Starosty z dnia 7 kwietnia 2009 r., nr [...] i zmienionej decyzją Starosty z dnia 7 maja 2009 r., nr [...]. Następnie, wskutek odwołania wniesionego przez D. M., Wojewoda decyzją z dnia 24 kwietnia 2014 r., nr [...], uchylił wskazaną powyżej decyzję i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Po ponownie przeprowadzonym postępowaniu Starosta decyzją z dnia 17 listopada 2014 r., nr [...] ponownie odmówił uchylenia decyzji Starosty z dnia 7 kwietnia 2009 r. Następnie Wojewoda, po rozpoznaniu odwołania D. M., decyzją z dnia 2 marca 2015 r., nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. W wyniku przeprowadzenie postępowania rozpoznawczego, powołując się na art. 151 §1 pkt 1 w związku z art. 145 §1 pkt 4 oraz art. 146 § 2 k.p.a., Starosta wydał w dniu 30 kwietnia 2015 r. decyzję nr [...], którą odmówił uchylenia ostatecznej decyzji z dnia 7 kwietnia 2009 r. W jej uzasadnieniu organ I instancji przytoczył szereg regulacji odnoszących się do pozycji prawnej strony w postępowaniu z zakresu udzielenia pozwolenia na budowę. Zwrócił uwagę na regulację wynikającą z art. 35 ustawy Prawo budowlane. Podał, że kwestionowana decyzja była dwukrotnie zmieniana (decyzją z dnia 7 maja 2009 r. oraz decyzją z dnia 19 listopada 2013 r.). Wskazał również na treść art. 146 § 2 k.p.a., stanowiący, że nie uchyla się decyzji także w przypadku, jeżeli w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej. Organ pierwszej instancji wskazał ponadto, że zgodnie z art. 146 § 1 k.p.a., uchylenie decyzji z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 1 i 2 nie może nastąpić, jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło dziesięć lat, zaś z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 3-8 oraz w art. 145a i art. 145b, jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło pięć lat.