Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 lutego 2016 r., sygn. I SA/Ol 13/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) sędzia WSA Wojciech Czajkowski Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2016r. sprawy ze skarg Z. B. i D. B. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009r. oddala skargi.

Uzasadnienie

D. B. i Z. B. (dalej powoływani jako "podatnicy", "strona", "skarżący") wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargi na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej (dalej powoływany m.in. jako "DIS") z dnia "[...]" r., w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r.

Jak wynika z akt sprawy, Naczelnik Urzędu Skarbowego, decyzjami z dnia "[...]" r., określił stronom zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w kwocie po 72.369 zł.

W wyniku rozparzenia odwołań zostały wydane zaskarżone decyzje, w uzasadnieniach których Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest zasadność zakwalifikowania przychodu uzyskanego przez stronę w 2009 roku ze zbycia działek gruntu do przychodów z działalności gospodarczej, wymienionej jako źródło przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.)- dalej powoływana jako u.p.d.o.f.

DIS przedstawił ustalenia w postępowaniu dotyczącym spornego roku 2009, które z nieruchomości posiadanych przez skarżących zostały sprzedane oraz przedstawił okoliczności nabycia, przekształceń i podziału działek gruntu sprzedanych w 2009 r.

Organ odwoławczy powołując treść art. 9 ust. 1 oraz art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., zgodnie z którym działalnością gospodarczą, jest działalność zarobkowa: wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 wskazał, że w orzecznictwie sądowym utrwalił się pogląd, że działalność gospodarcza to prawnie określona sytuacja, którą trzeba oceniać na podstawie zbadania konkretnych okoliczności faktycznych wypełniających lub nie znamiona tej działalności. Prowadzenie działalności gospodarczej jest zatem kategorią obiektywną, niezależnie od tego jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych, czy też nie. Istotne jest bowiem, czy podejmowane faktycznie działania mają wskazane w ustawie podatkowej cechy, które uzasadniają obiektywne kwalifikowanie tych działań jako działalności gospodarczej.