Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 lutego 2016 r., sygn. III SA/Lu 850/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Kowalczyk,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 23 lutego 2016 r. sprawy ze skargi H. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], Dyrektor Izby Celnej w [...], po rozpatrzeniu odwołania H. sp. z o.o. z siedzibą w [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...], w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.

Decyzja została wydana w następującym stanie sprawy:

W dniu 27 marca 2014 r. w lokalu Zajazd [...] w [...], należącym do M. P., funkcjonariusze Urzędu Celnego w [...] przeprowadzili czynności w zakresie przestrzegania przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 612, ze zm., dalej jako u.g.h.). W toku przeprowadzonych czynności, udokumentowanych protokołem, ustalono, że w lokalu były eksploatowane trzy automaty do gier, poza kasynem gry, bez wymaganej koncesji. Na podstawie oględzin pomieszczenia i zeznań świadka ustalono, że lokal nie jest ani nie był kasynem gry (nie spełnia definicji kasyna gry). W wyniku przeprowadzonego w toku kontroli eksperymentu na automatach stwierdzono naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych. Jako materiał dowodowy wykorzystano również umowę dzierżawy powierzchni w lokalu, z której wynika, że urządzającym gry jest Spółka, a także ekspertyzy biegłego sadowego z oględzin dokumentacji kontrolowanego automatu, sporządzonych na potrzeby sprawy karno-skarbowej.