Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. VII SA/Wa 846/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mariola Kowalska, Sędziowie sędzia WSA Ewa Machlejd, sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), Protokolant spec. Agnieszka Wrzodak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi (...) na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia (...) marca 2015 r. znak: (...) w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania organu pierwszej instancji oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia (...) marca 2015 r. po rozpatrzeniu odwołania (...) od decyzji Wojewody (...) z dnia (...) grudnia 2014 r., znak: (...), odmawiającej stwierdzenia z urzędu nieważności decyzji Starosty (...) nr (...) z dnia (...) maja 2006 r., zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej (...) pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej (...)(...) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej: k.p.a.) uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ, powołując się m.in. na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 maja 1998 r., sygn. akt I SA 450/98, wyjaśnił, iż wprawdzie decyzja będąca przedmiotem weryfikacji w trybie nadzoru podlega ocenie według stanu prawnego i faktycznego istniejącego w dacie jej wydania, to jednak kwestia posiadania przez wnioskodawcę przymiotu strony podlega ocenie zgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie składania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji.

Stwierdził, że w dacie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę nie obowiązywała ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r., poz. 1235 ze zm., dalej: ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku), jednak nie oznacza to, że nie obowiązywała procedura umożliwiająca poddanie ocenie oddziaływania na środowisko konkretnej inwestycji.