Wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. II SA/Ke 914/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpatrzeniu wniosku [...] Sp. z o.o. w L. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tego organu z 9 czerwca 2015 r. odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta O. z dnia 5 grudnia 2014 r. zezwalającej ww. spółce na zajęcie pasa drogowego ulicy [...] celem prowadzenia robót w pasie drogowym, w części ustalającej opłatę za zajęcie pasa drogowego w kwocie 4.746,00 zł, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 kpa utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że decyzja z 9 czerwca 2015 r. została wydana na podstawie art. 157 § 1, art. 158 § 1 i art. 156 § 1 pkt 2 kpa. W uzasadnieniu organ stwierdził, że decyzji z 5 grudnia 2014 r. nie można zarzucić, że jest dotknięta którąkolwiek z wad wymienionych w art. 156 § 1 kpa.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżąca spółka wniosła

o stwierdzenie nieważności decyzji z 5 grudnia 2014 r. w części obejmującej naliczenie opłaty za zajęcie pasa drogowego, jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa, a w szczególności sprzecznej z art. 54 ust. 8 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Wnioskodawca podniósł, że stanowisko Kolegium wyrażone w decyzji z 9 czerwca 2015 r. nie znajduje podstaw ze względu na zapisy prawne dotyczące sprawy. Przepisy ww. ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych przewidują możliwość realizacji sieci szerokopasmowej nie tylko po wydaniu decyzji lokalizacyjnej, ale również bez konieczności uzyskiwania decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej na warunkach określonych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowalne. Oczywistym zatem jest, że zamiarem ustawodawcy było wprowadzenie tej formy wspierania inwestycji telekomunikacyjnych, polegających na budowie sieci szerokopasmowych. Wniosek o wydanie decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego dotyczy budowy w ramach projektu "Sieć Szerokopasmowa Polski Wschodniej - Województwa Świętokrzyskiego". W tej sytuacji organ I instancji winien, rozpatrując kwestię opłaty, uwzględnić zapis art. 54 ust. 8 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Przepis ten stanowi lex specialis w relacji do art. 40 ust. 3