Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 15 października 2015 r., sygn. II SA/Sz 424/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 października 2015 r. sprawy ze skargi R. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

R. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S., skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...]. Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] r. nr [...], Burmistrz przyznał skarżącemu zasiłek dla opiekuna w kwocie [...] zł, od dnia [...] r., w związku z opieką nad matką - H. W. W dniu 12 stycznia 2015 r. Skarżący złożył wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, w związku z opieką nad H. W. i złożył jednocześnie oświadczenie, że w przypadku przyznania mu świadczenia pielęgnacyjnego jest gotów zwrócić pobrany zasiłek dla opiekuna.

Decyzją z dnia [...] r. Burmistrz odmówił przyznania skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego, w związku z opieką nad niepełnosprawną matką - H. W. Z uzasadnienia decyzji wynika, że matka wnioskodawcy legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. W orzeczeniu nie wskazano daty powstania niepełnosprawności, zaś ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia 15 kwietnia 2011 r., to jest od jej 82 roku życia. Organ powołał się na art. 17 ust. 1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych, który stanowi, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. Organ wskazał jednocześnie, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13 orzekł, że art. 17 ust. 1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych, w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie, ze względu na moment powstania niepełnosprawności jest niezgodny z art. 32 Konstytucji. Burmistrz argumentował, że określając skutki wejścia w życie wyroku Trybunał wskazał, że jego wykonanie będzie wymagało podjęcia przez ustawodawcę działań prawodawczych prowadzących do przywrócenia równego traktowania opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych. Skutkiem wyroku nie jest natomiast wykreowanie prawa do żądania świadczeń dla opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli ich niepełnosprawność nie powstała w okresie dzieciństwa.