Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. II SA/Łd 303/19

Pomoc społeczna

Dnia 5 czerwca 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Sieniuć, Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.), , Protokolant Specjalista Aleksandra Błaszczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2019 roku sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę. a.bł.

Uzasadnienie

Decyzją z [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. , na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.) - w skrócie: "k.p.a." - w związku z art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm.) - zwanej dalej: "u.ś.r." -uchyliło decyzję wydaną z upoważnienia Burmistrza Miasta R. przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. z [...], nr [...], odmawiającą przyznania A.K. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego od 1 sierpnia 2017 r. do 31 października 2020 r. i w tym zakresie umorzyło postępowanie pierwszej instancji.

Kolegium przedstawiło stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że wnioskiem z 14 listopada 2018 r. A.K. zwróciła się do MOPS w R. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z opieką nad synem A.K., ur. 28 sierpnia 2001 r.

Decyzją z [...], nr [...], Dyrektor MOPS w R. odmówił A.K. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Na skutek wniesionego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z [...], nr [...], uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, decyzją przytoczoną na wstępie Dyrektor MOPS w R., działając na podstawie art. 17 i art. 24 u.ś.r. odmówił A.K. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia wnioskowanego na A.K. od 1 sierpnia 2017 r. do 31 października 2020 r. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ I instancji zacytował przepisy będące podstawą prawną wydanej decyzji, w tym wymienił krąg osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego. Dalej wskazał, że ustalony A.K. stopień niepełnosprawności nie spełnia warunków określonych w art. 17 ust. 1 u.ś.r. Wydane orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wprawdzie zawiera wskazania dotyczące konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji, jednakże przepis art. 17 ust. 1 u.ś.r. dotyczy orzeczenia o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami. Tym samym orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze wskazaniami nie może być tożsame z orzeczeniem o niepełnosprawności wraz ze wskazaniami.