Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2015 r., sygn. III SA/Gd 600/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut,, Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2015 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze z dnia 9 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 8 lipca 2014 r., nr [...] Wójt Gminy P. odmówił J. B. (dalej jako: strona, dłużnik alimentacyjny) umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz uprawnionych D. B. i A. B..

W podstawie prawnej rozstrzygnięcia podano art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), dalej jako k.p.a. oraz art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r., poz. 1228 ze zm.).

W uzasadnieniu organ wskazał, że strona w dniu 13 maja 2014 r. wystąpiła o umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz uprawnionych D. B. i A. B., motywując prośbę tym, że jest osobą samotną, niepełnosprawną, utrzymującą się z renty oraz z zasiłku pielęgnacyjnego, bez możliwości jakiegokolwiek wsparcia. Organ zaznaczył, że obowiązek alimentacyjny ciąży bezwzględnie na każdym z rodziców i służy realizacji ochrony dobra dziecka poprzez zapewnienie środków na jego godziwe utrzymanie, wychowywanie czy też edukację. Dobro dziecka jest wartością najwyższą, podlegającą ochronie ze strony państwa. Organ powołał się na regulację art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Dalej wyjaśnił, że zadłużenie strony jest następstwem niewywiązywania się z obowiązku alimentacyjnego wobec uprawnionych D. B. i A. B., orzeczonego przez Sąd Rejonowy w K. w dniu 23 lipca 2002 r. w sprawie o sygn. akt [...], zasądzającym alimenty w kwocie po 200 zł miesięcznie. W związku z niewywiązywaniem się z tego obowiązku, dzieci stały się uprawnionymi do świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Strona jest zobowiązana do spłaty zadłużenia z tytułu wypłacanych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, które według stanu na dzień 4 lipca 2014 r. wynosi 6.109,97 zł. Z wywiadu środowiskowego wynika, że dłużnik alimentacyjny utrzymuje się z renty i zasiłku pielęgnacyjnego, dorywczo pracował w firmie budowlanej, z której otrzymywał wynagrodzenie finansowe, z którego świadomie zrezygnował w zamian za wynagrodzenie w formie usługowej i rzeczowej, gdyż jest w trakcie wykańczania domu. Obecnie strona twierdzi, że nie uzyskuje dochodu z pracy dorywczej, to jednak trudno zastać ją w miejscu zamieszkania. Mając na uwadze powyższe, w szczególności stan zdrowia oraz sytuację osobistą i materialną wnioskodawcy organ uznał, że nie zachodzą okoliczności wskazujące na możliwość umorzenia zaległości. Organ zaznaczył również, że rozstrzygnięcie ma charakter uznaniowy i umorzenie należności, w tym również w części, nie jest obligatoryjne nawet w przypadku spełnienia przesłanek.