Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 września 2015 r., sygn. IV SA/Wa 442/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska, sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2015 r. sprawy ze skargi A. J. na uchwałę Rady W. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

W piśmie z dnia [...] grudnia 2014 r. A. J. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym skargę na uchwałę nr [...] Rady m. W. z dnia [...] lutego 2012 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy [...], domagając się stwierdzenia jej nieważności w części, tj. w zakresie zawartego w Rozdziale 14 - Ustalenia szczegółowe dla terenów § 19 ust. 1) Przeznaczenie terenu: a) tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej lub usług, zgodnie z § 4 ust. 2 cytowanej uchwały. Uchwale zarzuciła naruszenie art. 20, 21, 22 w związku z art. 37 § 2 Konstytucji RP, art. 140 k.c. w zbiegu z art. 244 k.c., art. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o działalności gospodarczej i art. 15 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez restrykcyjne ograniczenie możliwości dysponowania ograniczonym prawem rzeczowym jakim jest spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz niemożność swobodnego realizowania potrzeb gospodarczych przy użyciu prawa, którym dysponuje, a pozbawienie możliwości dysponowania prawem nastąpiło przez akt prawa miejscowego, którego władcze rozstrzygnięcie nie zostało umocowane w ustawie.

Wskazując na powyższe pełnomocnik skarżącej wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonym zakresie oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi pełnomocnik podał, że skarżąca posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr [...] przy ul. [...] i lokali [...], [...], [...] przy ul. [...]. W okresie od marca 1994 r. do września 2009 r. we wskazanych lokalach funkcjonowały biura M. Spółka z o.o. KRS [...]. Zaskarżona uchwała spowodowała, że niemożliwe stało się przy obecnym stanie prawnym ponowne ulokowanie firmy M. w lokalach należących do skarżącej.