Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 września 2015 r., sygn. II SA/Ol 664/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant Referent Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2015 r. sprawy ze skargi M. O. i S. O. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie rozbiórki wiaty oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 8 października 2014 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w "[...]" nakazał "[...]" rozbiórkę samowolnie postawionej na działce nr "[...]" przed budynkiem mieszkalno - usługowym od strony drogi wojewódzkiej, w miejscowości "[...]", wiaty trwale związanej z gruntem, o konstrukcji stalowej (szkielet) krytej plandeką, służącej działalności handlowej.

W uzasadnieniu organ podał, że w wyniku oględzin przeprowadzonych w dniu 10 lipca 2014 r. na opisanej wyżej działce stwierdzono wiatę o wymiarach 11,80 m x 6,20 m i wysokości 2,40 m z zadaszeniem konstrukcji stalowej (zadaszenie wielospadowe, przykryte plandeką) na słupach stalowych (szt. 9) o przekroju kwadratowym w trzech rzędach (rozstaw co 3 m). Wiata, przez przytwierdzenie słupów kotwami do gruntu, została z nim trwale związana. Jedną ze ścian wiaty osłonięto folią budowlaną w celu zabezpieczenia przed wiatrem. PINB wyjaśnił, że wprawdzie według oświadczenia inwestora przedmiotowa wiata została wybudowana w 2000 r., lecz w ocenie organu istniejące w obrębie działki nietrwale związane z gruntem "przykrycia namiotowe",

w stosunku do których prowadzone było w 2000 r. postępowanie, umorzone decyzją z dnia 26 września 2000 r., nie stanowiły wiaty, będącej przedmiotem niniejszego postępowania. Zdaniem organu nadzoru budowlanego na przestrzeni lat związane z działalnością handlową "przykrycia namiotowe" poddano wielu modyfikacjom, które w obecnym stanie pozwoliły zakwalifikować przedmiotowy obiekt jako budowlę, realizacja której wymagała uzyskania pozwolenia na budowę. Wybudowanie tego obiektu bez wymaganego pozwolenia oznaczało zatem konieczność jego rozbiórki stosownie do art. 48 ust. 1 ustawy Prawo budowlane. PINB wyjaśnił, że nie było możliwe zalegalizowanie przedmiotowej samowoli, gdyż z informacji udzielonej przez Burmistrza "[...]" wynikało, że postawienie przedmiotowej wiaty w obrębie działki nr 43/28 było niedopuszczalne w świetle obowiązującego od dnia 4 sierpnia 2009 r. Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta "[...]"). Zgodnie z § 310 pkt 5 Planu teren od strony drogi KDZ.9 należy zagospodarować w postaci ciągu pieszego z zielenią towarzyszącą i elementami małej architektury z wykluczeniem wiat i zadaszeń poza pasem szerokości nie więcej niż 3 m od lica budynków (§ 310 pkt 11), na którym dopuszcza się jedynie zadaszenia nietrwałe w postaci markiz.