Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 lipca 2015 r., sygn. II SA/Po 1049/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Józef Maleszewski Sędzia WSA Elwira Brychcy Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2015 r. sprawy ze skargi H. K. i T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia ... 2014 r. Nr ... w przedmiocie warunków zabudowy; oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia ... 2014 r. nr ... Samorządowe Kolegium Odwoławcze w, po rozpoznaniu odwołania H. K. i T. K. od decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia ... 2014 r. nr ... o ustaleniu warunków zabudowy dla budowy budynku garażowego w K. przy ul. R. (działka nr ..., obręb ...), utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, iż odwołujący zarzucili organowi I instancji naruszenie przy wydaniu decyzji z dnia ... 2014 r. zasady dobrego sąsiedztwa, brak rozstrzygnięcia o szczegółowym usytuowaniu obiektu, jak również naruszenie § 12 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2012 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.), dalej: r.w.t., wskazując, że zasadą jest sytuowanie budynków w odległości 3 lub 4 m od granicy działki sąsiedniej. Organ odwoławczy powołał przepisy art. 59 ust. 1 i art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 ze zm.), dalej: u.p.z.p., by następnie wskazać, że organ I instancji przeprowadził analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu, która wykazała, że w obszarze analizowanym dominuje zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, w skład której wchodzą budynki mieszkalne, budynki gospodarcze i garażowe. Następnie Kolegium stwierdziło, że sporadycznie występuje zabudowa mieszkaniowo-usługowa (budynki mieszkalne i usługowe), jak również zabudowa zagrodowa. Front wskazanej przez inwestora działki wynosi 18 m i stosownie do brzmienia § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588 ze zm.), dalej: rozporządzenie, granice obszaru analizowanego należało wyznaczyć w odległości 54 m wokół tej działki (trzykrotna szerokość jej frontu). W niniejszej sprawie obszar analizowany wyznaczono szerzej aniżeli w granicach minimalnych odległości, obejmując analizą teren po obu stronach ulic R., P. i R. stanowiący istniejące osiedle zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Uznano, że analiza zabudowy na działkach wchodzących w skład wyznaczonego obszaru pozwoliła na określenie poszczególnych parametrów dla planowanego garażu i tak: obowiązującą linię zabudowy ustalono jako przedłużenie linii zabudowy budynków mieszkalnych na działkach nr ..., w odległości 5 m od linii rozgraniczającej ul. R.. Intensywność zabudowy - będąca wskaźnikiem wielkości powierzchni zabudowy do powierzchni terenu inwestycji ustalono dla każdej z działek wchodzących w skład analizowanego obszaru i wynosi od 0,1 do 0,5, a średni wskaźnik zamyka się liczbą 0,3 i taki też wskaźnik przyjęto dla wskazanej nieruchomości. Szerokość elewacji frontowej ustalono dla budynków mieszkalnych, budynków garażowych oraz gospodarczych, na poszczególnych działkach w obszarze analizowanym, jednak z uwagi na odmienne gabaryty wymienionych obiektów, przyjęto dla wyliczenia tego parametru tylko budynki garażowe i gospodarcze, których średnia szerokość elewacji frontowej wynosi 5 m. Wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej budynku, z uwagi na znaczne zróżnicowanie tego parametru istniejących budynków gospodarczych i garażowych w obszarze analizowanym, wyznaczono w przedziale od 2,5 m do 3,5 m. Jeżeli zaś chodzi o geometrię dachów to w obszarze analizowanym dominują budynki garażowe i gospodarcze o dachach płaskich i w tym stanie rzeczy zasadnie uznano, że projektowany budynek winien mieć dach płaski lub jednospadowy z kątem nachylenia połaci dachowych od 0º do 25º. Analiza wykazała, że nieruchomość wskazana przez inwestora posiada dostęp do drogi publicznej - drogi gminnej - ul. R., istniejące uzbrojenie terenu jest wystarczające dla planowanego zamierzenia, na zasadzie art. 5b ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych art. 61 ust. 1 pkt 4 u.p.z.p. nie ma zastosowania, gdy nieruchomość znajduje się w granicach administracyjnych miasta K. i nadto nie występuje niezgodność z przepisami odrębnymi. Organ odwoławczy stwierdził, że decyzja organu I instancji odpowiada wymogom zawartym w art. 54 w zw. z art. 64 ust. 1 u.p.z.p., zaś na mapie w skali 1:500 stanowiącej załącznik nr 1 do decyzji wkreślono linie rozgraniczające teren inwestycji i wbrew twierdzeniom odwołania nie wskazano miejsca usytuowania przedmiotowego budynku. Organ w punkcie II.4 lit. b decyzji określił, że budynek i sposób zagospodarowania działki winien spełniać wymogi zawarte w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Jednocześnie Kolegium stwierdziło, że w kwestii usytuowania budynku objętego niniejszą decyzją wypowie się organ wydający pozwolenie na budowę, na kolejnym etapie procesu inwestycyjnego. Reasumując organ II instancji stwierdził, że nie znalazł podstaw do zakwestionowania decyzji organu I instancji.