Wyrok WSA w Kielcach z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. I SA/Ke 405/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2015 r. sprawy ze skargi M.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] nr [...]utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] r. znak; [...] w sprawie określenia M. W. zobowiązania w podatku od nieruchomości na rok 2014 w kwocie 8 273 zł.

W motywach rozstrzygnięcia organ wskazał, że ustalając podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w kwocie 8.273 zł organ podatkowy przyjął do opodatkowania między innymi budowlę związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą na którą składa się: konstrukcja wiaty wraz z przyłączami wodno-kanalizacyjnymi i elektrycznymi o wartości 30.000,00 zł (nie ujęta w ewidencji środków trwałych) oraz myjnia BKF czterostanowiskowa wraz z urządzeniami służącymi do korzystania z niej o wartości początkowej 285.000 zł (ujęta w ewidencji środków trwałych).

Przedmiotem sporu jest zasadność opodatkowania przez organ podatkowy budowli związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą w postaci myjni BKF czterostanowiskowej o wartości 285.000,00 zł.

Organu podatkowy, wskazując na związanie przy ustalaniu podstawy opodatkowania danymi wynikającymi z ewidencji gruntów w myśl art. 21 ust 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne ustalił, że strona jest właścicielem gruntów położonych w K. przy ul. M.22/J. 3 sklasyfikowanych w operatach geodezyjnych jako tereny budowlane oznaczone symbolem B.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że pojęcie budowli zostało zdefiniowane w art. 1a ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( t.j Dz. U z 2014 r. poz. 849) dalej - "u.p.o.l.", zgodnie z którym budowla to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Wobec odesłania do przepisów prawa budowlanego organ przytoczył definicję budowli zawartą w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz. U z 2013 poz,1409 ze zm.) dalej -" Prawo budowlane", zgodnie z którą przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, podając przykładowe wyliczenia budowli zawarte w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego. W ocenie organu zakwalifikowanie określonego obiektu do budowli nie polega na przyporządkowaniu go do któregoś z rodzajów obiektów wymienionych w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, lecz wymaga rozstrzygnięcia, czy jest budowlą w kontekście treści przepisu zawartego w art. 1, zgodnie z którym Prawo budowlane normuje działalność obejmującą sprawy projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych oraz określa zasady działania organów administracji publicznej w tych dziedzinach. Mając powyższe na uwadze, organ uznał, że prawo budowlane odnosi się tylko do takich obiektów, które są wytworem procesu budowlanego, a nie wynikiem wytwórczego procesu technologicznego. Organ przytoczył pojęcie "robót budowlanych" zdefiniowanych w art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego i wskazał, że skoro ustawodawca do robót budowlanych zalicza prace polegające na montażu, to zarówno sama budowa myjni jak i montaż poszczególnych elementów urządzeń technicznych stanowi zespół powiązanych ze sobą czynności, których efektem jest powstanie obiektu myjni samochodowej jako całości. Budowa takiego obiektu służyła konkretnemu celowi jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie mycia i konserwacji pojazdów mechanicznych, wobec czego istotne znaczenie ma stworzenie obiektu stanowiącego jednorodną całość zarówno z elementów konstrukcyjnych jaki i urządzeń przywiezionych z zewnątrz.