Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 lipca 2015 r., sygn. II SA/Gl 293/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Protokolant Specjalista Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2015 r. sprawy ze skargi H.W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia w sprawie samodzielności lokalu mieszkalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. pełnomocnik H. W. wystąpił do Prezydenta Miasta K. o wydanie zaświadczenia o charakterze pomieszczeń określnych jako lokal nr 1 (dwa pomieszczenia w południowej części strychu) przy ulicy [...] nr [...] w K. .

Po rozpatrzeniu sprawy Prezydent postanowieniem z dnia [...] r. odmówił wydania zaświadczenia o wnioskowanej treści, iż "dwa pomieszczenia w południowej części strychu przy ulicy [...] nr [...] w K. nazwane lokalem nr [...] nie są lokalem samodzielnym". W ocenie organu zostały spełnione warunki określone w art. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, stąd przedmiotowy lokal stanowi lokal samodzielny (co potwierdza zaświadczenie Prezydenta Miasta K. nr [...] z dnia [...] r).

Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie w piśmie z dnia [...] r. złożył pełnomocnik wnioskującej H. W. Zarzucono postanowieniu i całemu postępowaniu naruszenie art. 156 i 157 w związku z art. 24 i art. 25 Kodeksu postępowania administracyjnego z uwagi na fakt wydania postanowienia przez Prezydenta Miasta K., który pozostaje jednocześnie stroną w sprawie, gdyż wskazane pomieszczenia są przedmiotem sporu pomiędzy dwiema osobami fizycznymi i Gminą K.. Ponadto zarzucono naruszenie przepisów Prawa materialnego tj. art. 199 Kodeksu cywilnego oraz art. 2, art. 3 i art. 22 ustawy o własności lokali poprzez błędne rozumienie pojęcia nieruchomości wspólnej i pomieszczeń przynależnych; odpowiednich przepisów Prawa budowlanego, przepisów ochrony przeciwpożarowej i rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz przepisów postępowania - tj. art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez uniemożliwienie stronie uczestniczenia w każdym stadium postępowania, a w szczególności wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów, co skutkowało brakami merytorycznymi postępowania, art. 321 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 199 Kodeksu cywilnego, art. 22, art. 3 art. 2 ustawy o własności lokali oraz art. 7 i art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego. Uwzględniając powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zobowiązanie właściwego organu administracji publicznej do wydania zaświadczenia o żądanej treści ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia właściwemu organowi. W uzasadnieniu rozwinięto podniesione zarzuty. Argumentowano, że przedmiotowe pomieszczenia nie spełniają warunków technicznych dla uznania ich za samodzielny lokal mieszkalny.