Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 czerwca 2015 r., sygn. I SA/Wa 478/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) Sędziowie WSA Dorota Apostolidis WSA Marta Kołtun-Kulik Protokolant referent stażysta Joanna Berbecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2015 r. sprawy ze skargi X w W. na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, decyzją z dnia [...] września 2003 r. nr [...], działając na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancji wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 26, poz. 319 ze zm.) oraz § 2 pkt 1 i § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 marca 1999 r. w sprawie rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych (Dz. U. Nr 38 poz. 374) wpisał do Rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych Z.

W dniu 12 sierpnia 2008 r. X zwrócił się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji, zarzucając jej rażące naruszenie art. 18 ust. 1 i art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz art. 1 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczpospolitej Polskiej, a także art. 7, 28, 61 § 4 i 50 § 1 kpa oraz 25 ust. 3 i 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że po dniu 11 maja 1997 r. tj. po wejściu w życie ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41. poz. 251 z póź zm.) utworzenie jakiejkolwiek nowej gminy żydowskiej mogło nastąpić jedynie w oparciu o zapisy tej ustawy.

Po rozpatrzeniu powyższego wniosku Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, decyzją z dnia [...] lipca 2010 r,. umorzył postępowanie administracyjne. Uzasadniając swoją decyzję wyjaśnił, że stosownie do art. 3 i 4 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r., gminy wyznaniowe żydowskie swobodnie wykonują zasady wyznania mojżeszowego oraz zarządzają swoimi sprawami - rządzą się w swoich sprawach własnym prawem wewnętrznym, określającym w szczególności organizację gmin wyznaniowych żydowskich, uchwalonym przez walne zebranie X w porozumieniu z Radą Religijną tego Związku. Zatem gminy wyznaniowe żydowskie są niezależne organizacyjnie od jakiejkolwiek władzy religijnej i świeckiej. Przy czym stosownie do art. 7 ust. 1 wymienionej ustawy, tworzenie nowych gmin wyznaniowych żydowskich oraz znoszenie lub przekształcanie już istniejących następuje w trybie przewidzianym w prawie wewnętrznym. Minister wskazał, że w jego ocenie, Gmina [...] nie jest gminą wyznaniową żydowską w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczpospolitej Polskiej, a więc X nie jest stroną prowadzonego postępowania administracyjnego w rozumieniu art. 28 kodeksu postępowania administracyjnego. Decyzja ta została następnie utrzymana w mocy decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...].