Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. VII SA/Wa 553/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak, , Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły (spr.), Sędzia WSA Ewa Machlejd, Protokolant spec. Agnieszka Wrzodak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi H. W. i U. W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na podział działki skargę oddala

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez H. W. i U. W. jest decyzja Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...]grudnia 2014 r. znak: [...] wydana po rozpatrzeniu odwołania skarżących od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...].

Tą ostatnią organ wojewódzki po rozpatrzeniu wniosku H. W. i U. W. o wydanie pozwolenia na podział nieruchomości gruntowej, oznaczonej w ewidencji gruntów numerem [...], obręb [...], gmina [...], orzekł o odmowie udzielenia pozwolenia na podział działki nr [...], obręb [...], gmina [...]. W podstawie materialnoprawnej decyzji wskazał m. in. przepis art. 6 pkt 5 i art. 96 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.) oraz art. 4 i art. 36 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 ze zm.). W uzasadnieniu decyzji wskazał, że na ww. działce znajduje się zespół folwarczny wpisany do rejestru zabytków. Podziału tej działki dokonuje się w celu stworzenia dwóch oddzielnych gospodarstw rolnych, które zgodnie z wnioskiem mają funkcjonować oddzielnie. Projekt podziału zakłada oddzielenie części rezydencjonalnej założenia od części folwarcznej (gospodarczej) z zespołu parkowo-folwarcznego bez poszanowania historycznych granic pomiędzy tymi częściami zespołu. Stwierdził w konsekwencji, że fizyczny podział jednorodnego architektonicznie i kompozycyjnie historycznego założenia parkowego wpisanego do rejestru zabytków prowadzi do utraty integralności zabytku i utrudnia, a niejednokrotnie wręcz uniemożliwia zagwarantowanie przeprowadzenia kompleksowych działań związanych z ochroną zabytku.