Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 czerwca 2015 r., sygn. II SA/Łd 260/15

Dnia 16 czerwca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant Referent stażysta Izabela Bielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2015 roku sprawy ze skargi K. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr SKO [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013r., poz. 267 ze zm.) - w skrócie: "K.p.a." - oraz art. 17 ust. 1b, ust. 5 pkt 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 114) - powoływanej dalej jako: "u.ś.r." - utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], nr [...], odmawiającą przyznania K. R. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad Z. R. Powodem odmowy przyznania stronie wnioskowanego świadczenia przez organ I instancji był fakt niespełnienia warunku powstania u Z. R. stopnia niepełnosprawności do ukończenia przez nią 25 roku życia oraz fakt przyznania stronie od dnia 1 lipca 2013r. na czas nieokreślony zasiłku dla opiekuna.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji K. R. zarzucił, iż w wyniku bezprawnego działania władzy ustawodawczej został pozbawiony prawa słusznie nabytego do świadczenia pielęgnacyjnego z dniem 1 lipca 2013r. przez wygaszenie decyzji z mocy art. 11 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy zmieniającej (Dz.U z 2012r. poz.1548). Wnioskodawca podkreślił ponadto, że od czasu wprowadzenia ustawy zmieniającej ustawę o świadczeniach rodzinnych, zapadły już dwa wyroki Trybunału Konstytucyjnego, w których orzeczono niezgodność przepisów tej ustawy z Konstytucją RP. Podstawą odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego stanowił przepis, którego konstytucyjność była przedmiotem oceny Trybunału Konstytucyjnego. Zdaniem odwołującego powoływanie się przez organ l instancji na przepis, którego niekonstytucyjność stwierdził Trybunał Konstytucyjny jest jaskrawym pogwałceniem Konstytucji RP dokonywanym przez organ administracji i spotkać się musi z kategoryczna interwencją. W związku z tym odwołujący wniósł o przyznanie mu świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką.