Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 maja 2015 r., sygn. II SA/Po 46/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Protokolant St. sekretarz sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2015 r. sprawy ze skargi A. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia ... 2014r. Nr ... w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia ... 2013 r. znak: ..., nr ... Prezydent Miasta P., na podstawie art. 59 ust. 1 i 2 oraz art. 60 ust. 1 w zw. z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm., dalej: u.p.z.p.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku A. S.A. o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie wolnostojącej tablicy reklamowej na fundamencie nietrwale powiązanym z gruntem, przewidzianej do realizacji na terenie działki nr ..., ark. ..., obręb J., położonej w P. przy ul. A. M., w związku z ewentualną legalizacją ww. samowoli budowlanej, odmówił ustalenia warunków zabudowy dla tejże inwestycji.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż w toku postępowania ustalono, że działka, na której istnieje inwestycja położona jest na terenie objętym ochroną konserwatorską, zatem wystąpiono o wskazania do Miejskiego Konserwatora Zabytków (dalej: MKZ). Postanowieniem z dnia ...2011 r. MKZ umorzył postępowanie w sprawie uzgodnienia projektu decyzji o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji z uwagi na okoliczność, iż decyzja odmowna nie wymaga uzgodnienia. Inwestor wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, jednocześnie żądając zawieszenia postępowania do czasu jego rozpatrzenia. W dniu ...2011 r. Prezydent Miasta P. wydał decyzję o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji, a także postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania. Następnie postanowieniem z dnia ... 2012 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego utrzymał w mocy postanowienie MKZ z dnia ...2011 r. Z kolei Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. (dalej: SKO) decyzją z dnia ... 2012 r. uchyliło decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia ...2011 r. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. Kolegium zarzuciło organowi I instancji, iż w zebranym materiale dowodowym nie zaznaczono jakiegokolwiek nośnika reklamowego, a wskazywane przez organ w uzasadnieniu decyzji tablice reklamowe nie zostały przedstawione również na znajdujących się w aktach sprawy fotografiach. Nadto Kolegium uznało, że organ I instancji nie wykazał, by posadowienie nośnika reklamowego było sprzeczne z przepisami odrębnymi w zakresie wymogów dotyczących usytuowania tego rodzaju obiektu w określone w art. 43 ust. 1 ustawy o drogach publicznych odległości od skrzyżowania ul. M. i K.. Prowadząc ponownie postępowanie organ I instancji przeprowadził ponownie analizę urbanistyczną, w wyniku której ustalił, że w obszarze analizowanym występuje funkcja mieszkalna wielorodzinna o charakterze śródmiejskim oraz blokowa. Obok zaś podstawowej funkcji mieszkalnej występuje licznie funkcja usługowa centrotwórcza, śródmiejska. Organ uznał, że nośnik reklamowy jest zgodny z funkcją śródmiejską, w ramach której znajdują się obiekty i elementy ściśle związane z centrum miasta, jak place, skwery zieleni, elementy małej architektury, pomniki, tablice pamiątkowe i reklamowe na obiektach, ewentualnie tablice informacyjne. Organ powołał przepis art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. i następnie stwierdził, że na podstawie wyników przeprowadzonej analizy urbanistycznej oraz zebranych uzgodnień i opinii legalizacja samowolnie usytuowanego nośnika reklamowego na działce u zbiegu ulic M. i K. jest niezgodna z art. 61 ust. 1 pkt 1 i 5 u.p.z.p. Wyjaśnił, że obszar analizowany stanowi przede wszystkim śródmiejska zabudowa kwartałowa, budynki tworzą zwartą zabudowę pierzejową zlokalizowaną wzdłuż ulic. Teren inwestycji stanowi jedną z działek położonych wzdłuż ulic M. i K., a brak zabudowy na tej nieruchomości jest konsekwencją rozbiórki starego budynku, który uległ katastrofie budowlanej. Obecnie działka ta jest wykorzystywana tymczasowo pod parking samochodowy. Docelowo teren ten powinien zostać zabudowany budynkiem narożnym, wieńczącym pierzeje ul. M. i ul. K.. Zdaniem organu wprowadzanie dodatkowych elementów o nietrwałym charakterze nie jest kontynuacją istniejących cech zabudowy i zagospodarowania terenu znajdującego się w obszarze analizowanym. Ponadto organ I instancji wskazał, że omawiany nośnik reklamowy znajduje się na obszarze objętym ochroną konserwatorską zespołu urbanistyczno-architektonicznego najstarszych dzielnic miasta wraz z budynkami użyteczności publicznej, sakralnymi, założeniami parkingowymi i willowymi, zabytkami architektury przemysłowej i kamienicami (nr rejestru zabytków A 239 - decyzja z dnia 6.10.1982r.). MKZ odniósł się zaś negatywnie w piśmie z dnia 13 września 2011 r. do lokalizacji przedmiotowego nośnika reklamowego uznając, że wielkoformatowa reklama niekorzystnie wpływa na ekspozycję zabytkowej zabudowy ul. M. i K.. Organ zaznaczył, że nie uzgadniał projektu decyzji z MKZ, albowiem rozstrzygnięcie było negatywne dla inwestora.