Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Kr 1628/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator (spr.) Sędziowie: WSA Iwona Niżnik-Dobosz WSA Paweł Darmoń Protokolant: st. sek. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi B.B. na uchwałę Rady Gminy Jordanów z dnia 29 kwietnia 2014 r., Nr XXXI/264/2014 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Jordanów dla Sołectwa Wysoka I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części tekstowej w zakresie § 37 ust. 3 jjjj) 88.KDX oraz w części graficznej w zakresie oznaczenia 88.KDX; II. w pozostałym zakresie skargę oddala; III. zasądza od Rady Gminy Jordanów na rzecz skarżącej B.B. kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 20 października 2014 r. B. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Gminy w Jordanowie z dnia 29 kwietnia 2014 r. nr XXXI/264/2014 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Jordanów dla Sołectwa Wysoka. Zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie:

1/ art. 1 ust. 2 pkt 6, 7 i 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i

zagospodarowaniu przestrzennym poprzez nieuwzględnienie przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego prawa własności oraz potrzeb interesu prywatnego,

2/ art. 64 ust. 1 i art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej w związku art. 6 ust.·1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez nadużycie przez Radę Gminy Jordanów władztwa planistycznego poprzez:

a/ przeznaczenie części działek skarżącej pod ciąg pieszo-jezdny stanowiący drogę

wewnętrzną, w sytuacji gdy gmina uprawniona jest jedynie do ustalania przebiegu

dróg publicznych,

b/ nadmierne oraz nieuzasadnione interesem publicznym i społecznym ograniczenie

prawa własności skarżącej;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00