Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 kwietnia 2015 r., sygn. I SA/Kr 1774/14

|Sygn. akt I SA/Kr 1774/14 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 kwietnia 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna, Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski (spr.), Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek, Protokolant: sekr. sąd. Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2015 r., sprawy ze skarg F.G., na decyzje Dyrektora Izby Celnej, z dnia 19 sierpnia 2014 r. Nr [...],[...],[...], w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia melasy, - skargi oddala -

Uzasadnienie

Trzema decyzjami (decyzje nr: [...]) z dnia 30 kwietnia 2014 r., Naczelnik Urzędu Celnego określił skarżącemu F.G. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia melasy S. i H. - w kwotach po 10 588 zł.

Organ wskazał, że skarżący nabył wewnątrzwspólnotowo na podstawie faktur:

- nr 133 z dnia 13 września 2011 r. - 20 kg melasy S.

- nr GL-146 z dnia 28 września 2011 r. - 17,5 kg melasy S i 2,5 kg mealsy H. ;

- nr 137 z dnia 7 października 2011 r. - 20 kg Melasy ,

który to towar stanowił tytoń do palenia w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. 2014 r., poz. 752 ze zm.), od którego nie został zadeklarowany i zapłacony należy podatek. Zgodnie bowiem z art. 98 ust. 8 powołanej ustawy produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych. Organ podkreślał, że skarżący nie oferował melasy jako produktu przeznaczonego do aromaterapii lub jako alternatywnego środka leczniczego. Organ zaznaczał, że sam skarżący złożył wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w związku z przedstawionymi mu zarzutami popełnienia w okresie od 29 stycznia 2011 r. do 9 września 2011 r. przestępstw skarbowych z art. 65 §3 k.k.s. i art. 91 §4 k.k.s. w zw. z art. 7 §1 k.k.s. Następnie wyrokiem z dnia 23 lipca 2013 r., II K 254/13 Sąd Rejonowy w Limanowej udzielił m.in. zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.