Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 marca 2015 r., sygn. VI SAB/Wa 58/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Linkowski Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Sędzia WSA Dariusz Zalewski Protokolant ref. staż. Łukasz Kawalec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2015 r. sprawy ze skargi O. T. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oddala skargę

Uzasadnienie

Sygn. akt:

VI SAB/Wa 58/14

UZASADNIENIE

Pismem z dnia [...] lipca 2014 r. O. T.(dalej: strona, skarżąca) wniosła skargę na bezczynność postępowania prowadzonego przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie odpowiedzialności zawodowej rzeczoznawcy majątkowego. Wniosła o wyznaczenie organowi dodatkowego, czternastodniowego terminu na załatwienie sprawy od dnia zwrotu akt organowi, wymierzenie Ministrowi grzywny w wysokości 5000 zł w trybie art. 154 par. 6 Ppsa., stwierdzenie rażącego naruszenia prawa, nakazanie wyłączenia z akt sprawy dowodu w postaci opinii Komisji Arbitrażowej, nakazanie Ministrowi wszczęcia postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w stosunku do autorek ww. Opinii oraz o zwrot kosztów postępowania.

Wskazała, iż po wniesieniu przez nią wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy i przekazaniu akt Komisji Odpowiedzialności Zawodowej (dalej: KOZ) celem ponownego zbadania sprawy, między kwietniem 2013 r. a lipcem 2013 r. nie podejmowano w sprawie żadnych czynności. W dniu [...] lipca 2013 r. odbyło się posiedzenie Zespołu KOZ, ale nie sporządzono protokołu końcowego. Mimo zakończenia postępowania, na dzień [...] czerwca 2014 r. zarządzono posiedzenie w sprawie, nie informując strony o jego celu, przy czym sprawę rozpoznawał inny zespół KOZ. Skarżąca podniosła nadto, że w aktach znajduje się opinia Komisji Arbitrażowej przy Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych, której ustalenia strona kwestionuje. W stosunku do autorek tej opinii obrońca skarżącej składał wniosek o pociągnięcie do odpowiedzialności zawodowej, który jednak spotkał się z odmową. W ocenie skarżącej przez okres ponad 12 miesięcy: od lipca 2013 r. do lipca 2014 r. nie wykonano w sprawie żadnych czynności. W rezultacie naruszona została podstawowa normę dotycząca szybkości postępowania wynikająca z art. 12 par. 1 k.p.a. oraz zasada rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki wynikająca z art. 35 par. 1 k.p.a., a jednocześnie podstawowa zasada konstytucyjna zawarta w art. 2 Konstytucji. Podkreśliła, iż pismem z dnia [...] czerwca 2014 r. Minister został wezwany do wydania decyzji, lecz z jego odpowiedzi wynikał zamiar dalszej opieszałości. Zdaniem skarżącej, konsekwencją opisanych naruszeń terminów załatwienia sprawy winno być m.in. nałożenie na organ grzywny.