Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 października 2012 r., sygn. II SAB/Łd 98/12

Dnia 16 października 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant asystent sędziego Beata Czyżewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2012 roku sprawy ze skargi A. S. i J. S. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę [...] [...] w przedmiocie ustalenia wysokości odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną 1. stwierdza, że przewlekłe prowadzenia postępowania przez Starostę [...] [...] w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość o powierzchni 0,1060 ha, położoną we wsi P., Gmina N. zajętą pod drogę publiczną, miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 2. oddala skargę w pozostałej części.

Uzasadnienie

W dniu 13 lipca 2012 r. wpłynęła do tutejszego Sądu skarga A. S. i J. S. na przewlekłość postępowania Starosty [...] w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę powiatową, położoną w miejscowości P., obręb [...], Gmina N., oznaczoną w ewidencji gruntów jako działki nr 193/26, 194/71, 194/74, 194/32, 194/46, 194/55, 194/57, 194/60, 194/62, 194/64, 194/66, 194/68, 194/70. Skarżący wskazali, że sposób prowadzenia postępowania przez organ w niniejszej sprawie stanowi obrazę przepisów prawa tj. art. 12 § K.p.a. oraz art. 35 K.p.a. poprzez naruszenie prawa strony do załatwienia sprawy bez zbędnej zwłoki, w szczególności poprzez przewlekłe prowadzenie postępowania oraz podejmowanie czynności nie zmierzającym do załatwienia istoty sprawy, a nadto z pominięciem wytycznych organu II instancji - decyzji Wojewody [...] z dnia [...] za sygn. akt: [...] Wnieśli zobowiązanie Starosty [...] do podjęcia czynności zmierzających do załatwienia niniejszej sprawy, o stwierdzenie, że w sprawie niniejszej przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz o wymierzenie organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. W treści skargi skarżący wyjaśnili, że decyzją z dnia [...] nr [...] Starosta [...] ustalił na rzecz skarżących odszkodowanie w wysokości 99.865 zł za nieruchomość przejętą pod drogę publiczną. Na skutek wniesionego przez stronę odwołania, Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] nr [...] uchylił w całości zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. W dniu 8 marca 2012 r. Starosta [...] złożył wniosek o wyłączenie organu od rozpatrywania przedmiotowej sprawy powołując się na art. 24 § 1 pkt. 1 K.p.a.. Postanowieniem z dnia [...] Wojewoda [...] stwierdził, iż Starosta [...] jest organem właściwym do wydania decyzji w przedmiotowej sprawie. Na powyższe postanowienie organ wniósł zażalenie do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. Skarżący podnieśli, że zgodnie z art. 35 § 1 K.p.a. organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki, a z kolei art. 35 § 3 k.p.a. precyzyjnie określa, iż załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Zdaniem skarżących w sprawie doszło do wielu uchybień proceduralnych, a nadto do rażącej przewlekłości prowadzonego postępowania wyrażającej się w braku merytorycznego rozpoznania sprawy przez organ I instancji zarówno przed, jak i po uchyleniu przez Wojewodę [...] decyzji z dnia [...] i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania Staroście [...] w dniu [...]. Dodatkowo, pomimo zwrotu akt sprawy oraz rygorom określonym w art. 35 i następnych K.p.a., organ prowadzący postępowanie nie podjął żadnych czynności zmierzających do prawidłowej wyceny nieruchomości skarżących, a jedynie uznał się za organ niewłaściwy w sprawie, co jest kolejnym wyrazem wadliwego sposobu prowadzenia postępowania. Podkreślili jednocześnie, że ostateczna decyzja w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości, utworzenia dróg wewnętrznych i powiatowych została wydana przez Wójta Gminy N. już w dniu [...] i od tego czasu toczy się przedmiotowe postępowanie przed Starostą [...]. Nadto, ostatnia decyzja o przyznaniu stronie odszkodowania w wysokości 99.865 zł dotknięta była wieloma uchybieniami o charakterze dowodowym i formalnym, przez co zwrócona została przez organ wyższego stopnia do ponownego rozpoznania organowi I instancji, który w dalszym ciągu nie jest w stanie skutecznie przeprowadzić czynności zmierzających do zakończenia postępowania. Strona skarżąca wniosła zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie uregulowane w art. 37 K.p.a., jednakże postanowieniem z dnia [...] organ wyższego stopnia uznał złożone zażalenie za nieuzasadnione stwierdzając, iż prowadzenie przez Starostę [...] postępowanie nie nosi znamion przewlekłości.