Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 marca 2015 r., sygn. II SA/Po 55/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2015 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia ... 2014 r. Nr ... w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o samodzielności lokalu I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Prezydenta Miasta P. z dnia ... 2014 r. Nr ..., II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. na rzecz skarżącego kwotę ... zł (... złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. określa, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane.

Uzasadnienie

M. K. wnioskiem z dnia ... sierpnia 2014 r. zwrócił się do Prezydenta Miasta P. o wydanie zaświadczenia o samodzielności lokalu nr ... w budynku mieszkalnym jednorodzinnym na terenie nieruchomości położonej w P. przy ul. T. G. nr ..., działka nr ..., obręb G..

Prezydent Miasta P. postanowieniem z dnia ... 2014 r. nr ..., wydanym na podstawie art. 219 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 20... r. poz. 267 ze zm.), dalej: k.p.a., w zw. z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) odmówił wydania zaświadczenia o samodzielności lokalu na wniosek M. K.. W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że składając wniosek o wydanie zaświadczenia o samodzielności przedmiotowego lokalu M. K. zwrócił się również z tożsamym dotyczącym lokalu mieszkalnego nr 1 w tym samym budynku mieszkalnym. Do wniosku dołączono dokumentację inwentaryzacyjną budynku wykonaną przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane. Prezydent Miasta uznał, że wydanie zaświadczenia jest niedopuszczalne. Wyjaśnił, że decyzją z dnia ...20... r. nr ... zatwierdził projekt budowlany i udzielił wnioskodawcy pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z dwoma samodzielnymi lokalami mieszkalnymi na terenie nieruchomości usytuowanej w P. przy ul. T. G. na działkach nr ..., ark. ..., obręb G.. W dniu ... 2014 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Miasta P. wydał zaświadczenie dotyczące zakończenia tejże budowy. W dniu ... 2014 r. nastąpił podział geodezyjny działki nr ...na dwie działki o nr ...i .... Organ uznał, że podział geodezyjny nieruchomości na dwie działki oraz zmiana numeracji nieruchomości (obecnie ul. T. G. ...) nie zmieniają faktu, że znajduje się tam budynek mieszkalny jednorodzinny. Organ uznał, że analiza dokumentacji inwentaryzacyjnej budynku oraz zatwierdzonego projektu budowlanego przedmiotowego budynku wykazała niespójność. Zgodnie z projektem budowlanym zatwierdzonym decyzją z ...20... r. w budynku usytuowanym w całości na działkach o obecnych nr ...i ... winny znajdować się dwa lokale mieszkalne, które wydzielono między sobą wspólną ścianą przebiegającą wzdłuż budynku, a każdy z lokali posiadał dwie pełne kondygnacje nadziemne i poddasze, na którym przewidziano strych. Tymczasem przedłożona dokumentacja inwentaryzacyjna wskazuje, że w części budynku usytuowanej na działce nr ..., w której zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym winien być tylko jeden z dwóch lokali mieszkalnych, obecnie znajdują się dwa lokale mieszkalne. Autor inwentaryzacji wykazał, że jeden z tych lokali (nr 1) usytuowany jest na parterze budynku, natomiast drugi lokal (nr 2) znajduje się na piętrze budynku i poddaszu, na którym w zatwierdzonym projekcie budowlanym przewidziano strych. Organ zaznaczył, że inwestor nie przedstawił wprawdzie inwentaryzacji pozostałej części budynku usytuowanej na działce nr ..., lecz obecny stan faktyczny wskazuje, że w budynku tym znajdować się będą minimum trzy samodzielne lokale mieszkalne. Prezydent Miasta powołał przepis art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali i stwierdził, że rozpatrując przedmiotowy wniosek wziął również pod uwagę definicję zawartą w art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 20... r. poz. 1409 ze zm.), dalej: p.b., zgodnie z którą przez budynek mieszkalny rozumieć należy budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku. Zdaniem organu wydzielenie w obrębie budynku mieszkalnego więcej niż dwóch samodzielnych lokali mieszkalnych czyni ten budynek budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym. Organ zastrzegł przy tym, że inwestor nie uzyskał decyzji na zmianę sposobu użytkowania i przebudowę przedmiotowego budynku na wielorodzinny. Dlatego, mając na uwadze, że art. 218 § 1 k.p.a. stanowi, iż zaświadczenie jest potwierdzeniem faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu organ nie miał możliwości wydania zaświadczenia zgodnie z wnioskiem inwestora.