Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. II SA/Wa 1837/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ewa Marcinkowska (sprawozdawca) Sędzia WSA - Sławomir Antoniuk Sędzia WSA - Ewa Grochowska - Jung Protokolant - specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi Rady Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały [...] z dnia [...] czerwca 2013 r. w sprawie uchwalenia Statutu Gminy [...] - oddala skargę -

Uzasadnienie

Rada Gminy W. uchwałą nr [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., działając na podstawie art. 169 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 3 ust. 1 i art. 18 ust. 2 pkt 1 i 22 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594), uchwaliła Statut Gminy W.

Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 2 sierpnia 2013 r. nr LEX-I.4131.104.2013.GH, wydanym na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, stwierdził nieważność powyższej uchwały.

W uzasadnieniu podał, że zawarte w niej normy naruszają obowiązujące przepisy prawa w sposób istotny, a zakres uchybień oraz ich ilość uzasadniają stwierdzenie nieważności tej uchwały w całości. Przede wszystkim w Statucie nie został uregulowany w istocie tryb pracy organu wykonawczego gminy, zatem nie wypełniono dyspozycji zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy. Wprawdzie rozdział 6 Statutu opatrzony został tytułem sugerującym określenie owego trybu działania wójta, jednakże przepisy zamieszczone w nim zawierają jedynie wskazanie zadań wójta (§ 100), przy czym wskazanie to nie zawiera pełnego katalogu zadań, oraz normy stwierdzające konieczność jego uczestnictwa w sesjach Rady i posiedzeniach komisji (§ 101). Rozważając problem obowiązkowego uczestnictwa wójta w posiedzeniach Rady (bez możliwości desygnowania na takie posiedzenie swojego przedstawiciela) stwierdzono, że wprowadzenie tego wymogu nie znajduje oparcia w obowiązującym prawie.