Wyrok WSA w Łodzi z dnia 1 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Łd 1144/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia NSA Bogusław Klimowicz (spr.) Protokolant: Sekretarz sądowy Agnieszka Kerszner po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] r. określającą J. B. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń 2006 r. w kwocie 6.711,- zł.

W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. zakwestionował stronie w rozliczeniu podatku VAT prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup paliwa od firmy "A" - M. K. z siedzibą w T. Początkowo zakwestionowano zakup paliwa od tego podmiotu w miesiącach październik - grudzień 2005 r., a później także w miesiącach styczeń - marzec 2006 r. W styczniu 2006 r. podatnik zakupił paliwo od w/w firmy o wartości netto 21.760,- zł (VAT wyniósł 4.787,20 zł).

Organ podatkowy pierwszej instancji uznał, iż faktury wystawione przez M. K. na rzecz skarżącego dokumentują czynności, które nie zostały dokonane, ponieważ M. K. nie posiadał koncesji na obrót paliwami, nie posiadał magazynów, zbiorników ani żadnego zaplecza technicznego (własnego lub wynajmowanego), które umożliwiałyby faktyczny zakup i sprzedaż paliwa. Zatem działalność M. K. polegała na wystawianiu fikcyjnych faktur VAT niedokumentujących faktycznej sprzedaży paliwa.

Podkreślono ponadto, iż decyzje wydane przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. dla firmy "B" Sp. z o.o. (rzekomego dostawcy paliwa do firmy M. K.) dowodzą tego, że faktury wystawione przez ten podmiot także odzwierciedlają fikcyjne transakcje, gdyż wykazano w nich sprzedaż oleju napędowego, podczas gdy przedmiotem dostaw były mieszanki paliwowe. W związku z tym przy założeniu, że R. K. - właściciel firmy "B" faktycznie dokonywał dostaw paliwa na rzecz M.K., czemu zaprzecza, to ich przedmiotem nie mógł być olej napędowy, jak to wynika z faktur zakupu posiadanych przez podatnika, gdyż firma "B" w rzeczywistości nigdy nie była właścicielem pełnowartościowego paliwa, a jedynie komponentów paliwowych.