Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Gd 1209/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi A. Sz. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu 1. uchyla zaskarżaną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 2000 (dwa tysiące) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 30 kwietnia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 8 listopada 2006 r., ustalającą A. Sz. zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów oraz nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2000 r.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podniósł, że szczegółowa analiza materiału dowodowego zebranego w toku prowadzonego postępowania kontrolnego przez organ pierwszej instancji w zakresie ustalenia A.Sz. wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów oraz nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2000 rok uzasadnia zastosowanie wskazanej podstawy prawnej określonej w art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f..

Na powyższą decyzję wpłynęła skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który wyrokiem z dnia 3 października 2007 r., sygn. akt I SA/Gd 713/07 skargę oddaliła jako niezasadną. W uzasadnieniu wyroku Sąd podkreślił, że organy orzekające w rozpoznawanej sprawie przeprowadziły wnikliwe postępowanie mające na celu ustalenie stanu faktycznego. Skarżąca pomimo ciążącego na niej obowiązku bezsprzecznego i jednoznacznego wykazania, że wydatki albo zgromadzone środki lub mienie znajdują pokrycie w określonych źródłach przychodów lub w posiadanych zasobach, odmówiła złożenia zeznań w charakterze strony. Zdaniem Sądu również A.Sz. przesłuchany w toku postępowania podatkowego nie wskazał, w jakiej walucie otrzymywał należności za skradzione samochody, jakiej wielkości były kwoty, którymi dzielił się z osobami dokonującymi z nim kradzieży, a także jaki był koszt przechowywania skradzionych samochodów. Zatem Sąd stanął na stanowisku, że organy orzekające w niniejszej sprawie zasadnie włączyły jako dowód w sprawie materiały dowodowe zebrane w toku postępowania karnego, a następnie dokonały oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, w tym materiałów włączonych z akt sprawy karnej.