Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 listopada 2014 r., sygn. II SA/Kr 1330/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski Sędziowie : WSA Mirosław Bator (spr.) WSA Renata Czeluśniak Protokolant : Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2014 r. sprawy ze skargi "A" Spółka z o.o. w K. i W. D. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 3 listopada 2010 r. nr CXV/1554/10 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego skargę oddala
Uzasadnienie
Skargę na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 3 listopada 2010 r. nr CXV/1554/10 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Tyniec - Wschód" wniosła "A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. oraz W. D. Skarżący domagali się stwierdzenia nieważności wskazanej powyżej uchwały w części dotyczącej działek nr [...] i [...] obręb [...], jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. Pismem datowanym na dzień 30 maja 2014 r. wezwano Radę Miasta Krakowa do usunięcia naruszenia prawa, spełniając tym samym wymóg określony w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W uzasadnieniu podniesiono, że będące własnością strony skarżącej działki nr [...] i [...] obręb [...] objęte uchwałą Rady Miasta Krakowa z dnia 3 listopada 2010 r. znajdują się na terenie oznaczonym symbolem RL z przeznaczeniem pod tereny rolnicze z możliwością zalesienia. Takie przeznaczenie terenu wyklucza zabudowę, a zatem ingeruje w prawo własności strony skarżącej, czyli dotyczy ich sfery prawnej. W zaskarżonym zakresie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru "Tyniec - Wschód" nie odpowiada postanowieniom studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Krakowa zatwierdzonym uchwałą nr XII/87/03 Rady Miasta Krakowa z dnia 16 kwietnia 2003 r., ponieważ działki nr [...] i [...] obręb [...] nie leżą w całości na obszarze przeznaczonym pod tereny otwarte, lecz częściowo na obszarze sąsiednim dopuszczającym przeznaczenie terenu pod obiekty sportowe i rekreacyjne. Odwzorowanie granic terenów otwartych wynikających ze studium świadczy o tym, że taka granica nie pokrywa się dokładnie z granicą działki nr [...], która to w zaskarżonym planie miejscowym jest jednocześnie granicą obszaru RL z przeznaczeniem pod tereny rolnicze z możliwością zalesienia. Postanowienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Tyniec - Wschód" w zakresie działki nr [...] i [...] obręb [...] naruszają zasadę proporcjonalności, poprzez nadmierne ograniczenie prawa własności skarżących, a także naruszenie praw nabytych. Należy bowiem wskazać, że na sąsiedniej działce nr [...] ustalono w planie przeznaczenie US, czyli tereny sportu i rekreacji. Tymczasem także na działkach skarżących została rozpoczęta realizacja kortów tenisowych na podstawie skutecznie dokonanego zgłoszenia robót budowlanych. Istnienie tych kortów wynika z rysunku samego planu, na którym zostały one uwidocznione. Obecnie na skutek działań właściciela działki nr [...] toczy się postępowanie administracyjne przed PINB w K. w sprawie budowy przez skarżących kortów tenisowych. W tym zakresie wypowiadał się już WSA w Krakowie, który w prawomocnym wyroku z dnia 8 września 2011 r., sygn. akt II SA/Kr 394/11 stwierdził między innymi, że nie budzi wątpliwości, iż budowę rozpoczęto na podstawie zgłoszenia, od którego organ nie wniósł sprzeciwu, a także że sposób odwodnienia kortów jest istotnym elementem takiej inwestycji. W zakresie odwodnienia kortów sąd zlecił organom nadzoru budowlanego przeprowadzenie ponownego postępowania dowodowego. W przypadku stwierdzenia, że odwodnienie kortów, które jest ich niezbędnym elementem wymaga legalizacji nie będzie ona możliwa w świetle obowiązujących przepisów. Treść aktualnie obowiązującego planu miejscowego uniemożliwia ewentualną legalizację wykonanych na podstawie skutecznego zgłoszenia robót, ponieważ plan ten wyklucza na przedmiotowych działkach jakąkolwiek zabudowę. W świetle istniejących uwarunkowań na działkach nr [...] i [...] obręb [...] pod tereny otwarte zostały przeznaczone działki, na których znajdują się legalne obiekty służące sportowi i rekreacji. Powyższe rozważania wskazują, że przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Tyniec - Wschód" doszło do nieuzasadnionego naruszenia zasady proporcjonalności. Postanowienia planu miejscowego w zakresie działek nr [...] i [...] naruszają zasady kształtowania polityki przestrzennej oraz nadmiernie ograniczają chronione konstytucyjnie prawo własności szczególnie, że sąsiednia działka nie podlega tym samym ograniczeniom. Takie rozwiązanie jest nieracjonalne, nie przemawia za nim żaden interes publiczny i wprowadza niczym nieuzasadnione rozróżnienia sytuacji prawnej osób, pomimo że położenie tych nieruchomości oraz stan ich zagospodarowania nie daje podstaw do wprowadzenia takiego rozróżnienia. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ograniczające prawo własności podlegają ocenie z punktu widzenia zachowania konstytucyjnej zasady równości, w tym istnienia uzasadnionych kryteriów zróżnicowania sytuacji prawnej poszczególnych adresatów norm prawnych. Ograniczenie właścicieli w ich prawie własności w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uzasadnia tylko cel publiczny, ale także tylko wówczas, gdy innego rozwiązania, choć go szukano nie można było znaleźć. Władztwo planistycznie nie może być wobec tego traktowane jako nieumotywowana przekonywująco ingerencja gminy w prawa właścicielskie.