Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 19 listopada 2014 r., sygn. I SA/Bk 446/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Świętochowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 listopada 2014 r. sprawy ze skargi H. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia w całości decyzji ostatecznej w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu osiągnięcia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2011 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. M. decyzją z dnia

[...] grudnia 2012 r. Nr [...] ustalił H. F. (dalej powoływana także jako "Skarżąca") zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych za 2011 r. od dochodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu. Decyzja ta uzyskała walor ostateczności w administracyjnym toku instancji.

Pismem z dnia [...] stycznia 2014 r. pełnomocnik Skarżącej zwrócił się

o wznowienie postępowania i uchylenie wydanej w sprawie decyzji. Jednocześnie wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania.

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego

w W. M. przywrócił termin do złożenia wniosku o wznowienie postępowania. Jednocześnie wydanym w dniu [...] lutego 2014 r. postanowieniem wznowił z uwagi na żądanie strony z dnia [...] stycznia 2014 r. postępowanie podatkowe zakończone ww. decyzją ostateczną Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. M. z [...] grudnia 2012 r.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. Nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. M. odmówił uchylenia decyzji dotychczasowej w całości, wskazując że w sprawie nie zachodziła przesłanka z art. 240 § 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej powoływana jako "o.p."). Podkreślił, że analiza wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r., SK 18/09, wskazuje, że za niezgodny z Konstytucją RP został uznany art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r. Natomiast podstawą materialnoprawną wydania decyzji z dnia 31 grudnia 2012 r. był art. 20 ust. 3 tejże ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. W tej sytuacji, żądanie strony skarżącej o uchylenie przedmiotowej decyzji należało oddalić, gdyż wykracza ono poza ramy orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.