Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 października 2014 r., sygn. II SA/Wr 392/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek (spr.) Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Biłous po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 października 2014r. sprawy ze skargi A. S.A. w B. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia 10 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia występujących w obiekcie nieprawidłowości oraz zakazu użytkowania obiektu budowlanego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 740 zł (słownie: siedemset czterdzieści zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu (dalej DWINB), utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ś. (dalej PINB) z dnia 23 stycznia 2014 r. nakazującą Spółce Akcyjnej A. - właścicielowi obiektu nr "C" zlokalizowanego na terenie działki nr [...] w Ś. przy ul. K. - usunięcie występujących w tym budynku nieprawidłowości, w terminie do dnia 31 grudnia 2015r. oraz zakazującą użytkowania wskazanego budynku.

W uzasadnieniu organ wskazał, że PINB wszczął z urzędu postępowanie w sprawie nieodpowiedniego stanu technicznego trzech obiektów budowlanych - stanowiących dawne magazyny zbożowe - zlokalizowanych na terenie działek nr [...], nr [...] i nr [...] położonych w Ś. przy ul. K., stanowiących własność ww. Spółki. Wszczęcie postępowania nastąpiło w związku z pozyskaniem przez PINB trzech opinii dotyczących stanu technicznego ww. obiektów budowlanych (odrębnej opinii dla budynku A dla budynku B i dla budynku C) sporządzonych w sierpniu 2013 r. przez rzeczoznawców budowlanych. Opinie te przedłożone zostały przy piśmie G.W. prowadzącego firmę zajmującą się również rozbiórkami obiektów. W opiniach wykazane zostały uszkodzenia i nieprawidłowości obiektów stwierdzone przez autorów, potwierdzające ich nieodpowiedni stan techniczny. We wnioskach końcowych oszacowano zużycie techniczne budynków - w tym budynku C na 81%. Wskazano także na poważne uszkodzenia konstrukcji żelbetowej budynków, brak zabezpieczenia przed wpływami atmosferycznymi, zniszczenia spowodowane rabunkową działalnością osób pozyskujących złom. Nadto stwierdzono, że obiekty nie były przez właściciela poddawane remontom ani też bieżącej konserwacji. Długotrwałe działanie wilgoci i mrozu w zalanych częściach podziemnych wywołało wtórne, nierównomierne osiadanie fundamentów. Nieszczelne pokrycie dachowe wywołało zaawansowany proces korozji żelbetowej konstrukcji dachów (kozubów). Część spadających elementów (dachówki, płaty tynków zewnętrznych, fragmenty podokienników cegieł i betonu) wywołały zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi. Zdaniem autorów opinii, obiekty wyczerpały pod względem technicznym możliwość pełnienia funkcji magazynowej. Dalsze zachowanie się konstrukcji budynków jest nieprzewidywalne ze względu na zaawansowane procesy korozji stali i betonu oraz zmiany do których doszło w podłożu gruntowym. Postawiono też wniosek, że w obecnym stanie technicznym, remont obiektów byłby bardzo trudny do realizacji i ekonomicznie nieuzasadniony. W konkluzji stwierdzono, że poważane uszkodzenia konstrukcji oraz wyskoki stopień zużycia technicznego większość elementów kwalifikują budynki do rozbiórki.