Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 października 2014 r., sygn. I SA/Ol 676/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Milena Małyszko, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 29 października 2014r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowych oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 20 marca 2013 r., uzupełnionym pismami z dnia 8 i 19 kwietnia, 20 i 21 maja, 18 czerwca oraz 18 lipca 2013r., Spółka A w O. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o rozłożenie na raty zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za styczeń, kwiecień, maj, lipiec, wrzesień, październik i grudzień 2007 r. oraz za grudzień 2012 r., w łącznej wysokości 581.350.12 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia.

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił udzielenia wnioskowanej ulgi, wskazując w uzasadnieniu, że w sprawie nie wystąpiły przesłanki ważnego interesu podatnika i interesu publicznego, o których mowa w art. 67a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Jednocześnie stwierdził, że udzielenie Spółce pomocy de minimis nie naruszyłoby warunków wynikających z postanowień prawa wspólnotowego zawartych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i art. 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. U. UE L 379 z dnia 28.12.2006 r., s. 5). Decyzja ta została w wyniku kontroli instancyjnej uchylona decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]". Po ponownie przeprowadzonym postępowaniu Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z "[...]" ponownie odmówił udzielenia ulgi podnosząc, że Spółka jest przedsiębiorstwem zagrożonym w rozumieniu prawa unijnego, a tym samym udzielenie pomocy de minimis naruszyłoby warunki zawarte w ww. rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006. Ocenił ponadto, że w sprawie wystąpiła przesłanka ważnego interesu podatnika ze względu na trudną sytuację finansową, nie zaistniała natomiast przesłanka interesu publicznego.