Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 października 2014 r., sygn. III SA/Łd 806/14

Dnia 29 października 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, , Protokolant Asystent sędziego Tomasz Porczyński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2014 roku sprawy ze skargi V. A.-S. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności.

Uzasadnienie

V. A.-S. funkcjonariusz Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Wojewódzkiej Policji w Ł. wystąpiła do Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. o zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby, za okres marzec - kwiecień 2014 r., na trasie O. - Ł. - O. w wysokości 185 złotych - według kosztów biletu miesięcznego PKP II klasy.

Pismem z dnia 12 maja 2014 r. organ poinformował stronę, że najtańszym przewoźnikiem świadczącym usługi publicznego transportu zbiorowego na wskazanej trasie - od dnia 25 marca 2014 r. - jest PKS Ł., który obniżył stawki za przejazd do kwoty 90 zł. Ponadto przystanek w/w przewoźnika jest położony bliżej miejsca pełnienia służby strony. Tym samym, w opinii organu, PKS Ł. stał się najdogodniejszym dla strony przewoźnikiem. Stronę poproszono jednocześnie o ustosunkowanie się do wskazanej informacji.

Pismem z dnia 22 maja 2014 r. V. A. - S. podtrzymała swoje stanowisko o zwrot kosztów dojazdu wnosząc ponownie o dokonywanie zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby z tytułu dojazdu do miejscowości pobliskiej na dotychczasowych zasadach tj. w wysokości ceny biletu miesięcznego za przejazd PKP. Powołując przepisy art. 93 ust. 1 i art. 88 ust. 4 ustawy o Policji oświadczyła, że w jej ocenie ma pełne prawo domagać się zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby w wysokości ceny biletów za przejazd koleją lub autobusem. Zgodnie z wcześniejszą decyzją organu finansowego zajmowała (i nadal zajmuje) lokal mieszkalny w miejscowości pobliskiej miejsca pełnienia służby, tj. mieszkanie spółdzielcze w O.. Wskazała, że ustawodawca jednoznacznie stwierdza, że skorzystanie z formy rozliczenia poniesionych kosztów dojazdów pomiędzy miejscem zamieszkania, a miejscem pełnienia służby, nie może się odbyć bez uwzględnienia kryterium dogodności dojazdu (zwłaszcza, że powołany art. 93 ustawy o Policji nie zawiera delegacji do wydania szczegółowych przepisów w tym zakresie). Dogodność ta nie może być doprecyzowana poprzez wolną interpretację organu finansowego i opierać się jedynie na subiektywnej ocenie organu opartej na ofercie najtańszego przewoźnika. Wskazała także, iż zaproponowana w piśmie firma przewozowa PKS Ł. zarejestrowana jako spółka z o. o. z siedzibą w Ł., w rozumieniu przepisów prawa nie jest środkiem transportu publicznego lecz środkiem komunikacji prywatnej. Strona dodała, że z uwagi na charakter pełnionej przez nią służby, konieczność pracy w dni ustawowo wolne od pracy i w dni świąteczne, jak również wymaganą od funkcjonariusza Policji mobilność oraz częstotliwość kursowania autobusów i trasy ich przejazdu, PKS Ł. nie jest gwarantem dogodnego dojazdu dla funkcjonariuszy pełniących służbę w KWP w Ł., pomimo wskazania przystanku bliższego miejsca pełnienia służby, jak również niższej ceny biletu miesięcznego.