Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2014 r., sygn. III SA/Wa 1781/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi W. K. i E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz W. K. i E. K. kwotę 1592 zł (słownie: jeden tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] września 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. ("Dyrektor UKS") określił Skarżącym - małżonkom W. i E. K., zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w kwocie 15.863 zł

Ustalono bowiem, że W. K. nie wykazał przychodów i kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej pod nazwą A. ("A."), zarejestrowanej przez jego syna - A. K.. Zdaniem Dyrektora UKS, w latach 2002-2004 A. K. świadomie wyrażał zgodę na posługiwanie się przez Skarżącego zarejestrowaną na niego działalnością. Dokonując tych ustaleń wykorzystano m.in. dokumentację księgową firmy A., zabezpieczoną w śledztwie Komendy Wojewódzkiej Policji w B. o sygn. akt [...] oraz protokoły przesłuchań świadków, przeprowadzonych w trakcie tego śledztwa. Od osób, na które G. w B. ("G.") wystawiło asygnaty i faktury sprzedaży surowca drzewnego, uzyskano pisemne wyjaśnienia dotyczące okoliczności zakupu drewna. Osoby te potwierdziły, że kupowały tarcicę od Skarżącego, któremu też płaciły i od którego otrzymywały faktury.

Z materiału dowodowego wynikało, że Skarżący osobiście nabywał drewno na nazwiska innych osób, wskazanych w asygnatach i fakturach G., a po obróbce tego drewna w tartaku zarejestrowanym na syna, sprzedawał je nie dokumentując tego stosownymi dowodami.