Wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Lu 567/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Protokolant Stażysta Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi L. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 30 czerwca 2009 r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1, w związku z art. 221 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania L. G. od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 19 marca 2009r., znak: [...] odmawiającej uchylenia ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 29 listopada 2005r., znak: [...] - dotyczącej określenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999r. w kwocie 6.558.653,10 zł - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.

W jej uzasadnieniu wskazał, że postanowieniem z dnia 16 lutego 2009r., znak: [...], Dyrektor Izby Skarbowej wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 29 listopada 2005r., znak: [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 13 maja 2005r., znak: [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999r. w kwocie 6.558.653,10 zł, a ponieważ przeprowadzone postępowanie nie doprowadziło do stwierdzenia istnienia wskazanych przez stronę przesłanek określonych w art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 19 marca 2009r., znak: [...] odmówił uchylenia wskazanej wyżej decyzji ostatecznej.

W złożonym odwołaniu, skarżąca zarzuciła naruszenie art. 122, art. 240 § 1 pkt 5 oraz art. 245 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej i wniosła o uchylenie zaskarżonej oraz poprzedzającej ją decyzji w całości. Do odwołania załączyła kserokopie następujących dokumentów, stanowiących w jej ocenie nowe kolejne nowe dowody istotne dla sprawy, które istniały w dniu wydania decyzji wymiarowej, a nie były znane organom orzekającym: