Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 lutego 2014 r., sygn. I SA/Wr 1134/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Tomasz Świetlikowski, Sędziowie: Sędzia WSA - Katarzyna Radom, sędzia WSA - Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Protokolant: Starszy sekretarz sądowy - Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 lutego 2014 r. sprawy ze skargi: W. D. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie: odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie straty za 2001 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Skarżoną decyzją z [...] (nr [...]), po rozpatrzeniu wniosku W. D. (dalej: strona, wnioskodawca, autor wniosku, upadły, skarżący) o ponowne rozpatrzenie sprawy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. (dalej: Dyrektor UKS) utrzymał w mocy (wydaną przez siebie) decyzję z dnia [...] (nr [...]), którą odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora UKS z [...] (nr [...]) w sprawie straty za 2001 rok, wydanej dla podmiotu: W. D. A w upadłości, reprezentowanego przez W. B. - syndyka masy upadłości (dalej: syndyk). Jako podstawę prawną decyzji wskazał art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. - dalej: O.p.) w zw. z art. 26 ust. 3 i ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r., nr 41, poz. 214 ze zm. - dalej: u.k.s.).

Z akt sprawy wynika, że - pismem z 21 października 2012 r. - strona wniosła

o stwierdzenie nieważności wszystkich decyzji organu kontroli skarbowej, wydanych

w postępowaniach kontrolnych przeprowadzonych za lata 1999-2003 (w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług) a także

o wstrzymanie wykonania tych decyzji. Uzasadniała, że decyzje te nie zostały jej, jako podatnikowi i stronie postępowania, nigdy skutecznie doręczone (doręczone zostały osobie /syndykowi/ niebędącej stroną w sprawie), przez co były wydane z rażącym naruszeniem prawa. Powołując się na akta postępowań kontrolnych strona podniosła, że Dyrektor UKS nie zapewnił jej czynnego udziału w postępowaniach (nie powiadomił o podjętych czynnościach, nie umożliwił wypowiedzenia się w sprawie, nie doręczył decyzji kończących postępowania). Według niej, uczynienie syndyka jedynym jej reprezentantem w prowadzonych postępowaniach było oczywistym nadużyciem ze strony organu kontroli skarbowej (inspektora przeprowadzającego czynności kontrolne). Strona stwierdziła, że - jako zawiadamiający o nieprawidłowościach i wnioskujący o przeprowadzenie kontroli w czasie, kiedy był nadzorcą sądowym w postępowaniu upadłościowym - syndyk nie miał prawa jej reprezentować. Poza tym, syndyk złożył oświadczenie o rezygnacji z udziału w prowadzonych kontrolach, czym pozbawił ją (jako stronę postępowania) możliwości obrony swoich praw. Strona podkreśliła, że - w świetle art. 133 § 1 O.p. - to ona, jako podatnik, jest stroną postępowań podatkowych (kontrolnych) dotyczących okresów poprzedzających datę ogłoszenia upadłości, zaś syndyk, jako zarządca masy upadłości, nie mógł być jej reprezentantem. Wyraziła pogląd, że upadłość nie pozbawia upadłego prawa własności i jego dotychczasowego statusu - także określonych prawem uprawnień do działań zmierzających do ochrony tego prawa, gdyż byłoby to sprzeczne z Konstytucją RP.