Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. IV SA/Gl 787/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Sędzia WSA Beata Kozicka Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2014 r. sprawy ze skargi B.D. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...] przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Skierowaną do B.D. decyzją Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (PPIS) w T. z dnia [...] Nr [...] odmówiono zmiany ostatecznej decyzji PPIS w T. z dnia [...] nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia u wymienionego choroby zawodowej - obustronny trwały odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz - wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869 ze zm.).

W uzasadnieniu wskazano, że wnioskiem z dnia [...] uzupełnionym pismem z dnia [...] strona zwróciła się do PPIS w T. o zmianę decyzji ostatecznej i stwierdzenie u B.D. choroby zawodowej narządu słuchu. Celem poparcia słusznego interesu strony w sprawie zmiany decyzji, do wniosku załączono wyniki testów ABR (próg słuchu) wykonanych w [...] w K. z dnia [...]. Organ podniósł, że po rozpatrzeniu wniosku, nie stwierdził przesłanek do zmiany decyzji ostatecznej ze względu na interes społeczny lub słuszny interes strony. Podkreślił, że powołane przez stronę wyniki badania słuchu nie są przeprowadzone i wydane zgodnie z § 5 i § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 105, poz. 869), a zatem nie mogą być więc prawnie podstawą rozpoznania choroby zawodowej. Nadto zdaniem organu subiektywna ocena wyników badań nie jest rozpoznaniem choroby ściśle zdefiniowanej w wykazie chorób zawodowych zarówno pod względem wielkości ubytku słuchu jak i rodzaju uszkodzenia słuchu. Wyniki powyższych testów nie mogły być uznane za przesłankę do zmiany decyzji ze względu na słuszny interes strony w rozumieniu przepisu art. 154 § 1 k.p.a. Stąd też ostatecznie wobec braku przesłanek określonych w art. 154 § 1 k.p.a. organ odmówił zmiany ostatecznej decyzji w ww. sprawie.