Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 30 grudnia 2013 r., sygn. IV SA/Gl 523/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Rogowska-Bil po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi A. A. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie prawa do zasiłku dla bezrobotnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją Prezydenta Miasta K. z dnia [...] r., znak: [...], wydaną, na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. b, art. 71 ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. nr 69, poz. 415 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie "ustawa", w trybie art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, odmówiono z dniem 8.02.2012 r. przyznania A. A. prawa do zasiłku dla bezrobotnych, gdyż w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji nie spełnił warunków określonych w art. 71 ust. 1 i 2 ustawy.

W złożonym odwołaniu A. A. wniósł o uchylenie powyższej decyzji i przyznanie mu prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Akcentował treść decyzji Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] r., wydanej w trybie art. 138 § 2 K.p.a. i związanej z jego rejestracją dokonaną w dniu 12.01.2011r. Wyjaśnił, że pracodawca zapłacił zaległe składki, które były przyczyną odmowy wypłaty dla niego zasiłku dla bezrobotnych w miesiącu maju 2011 r. oraz wnioskował o uwzględnienie w toku sprawy prawomocnego orzeczenia sądu pracy.

Decyzją Wojewody [...] z dnia [...] r., Nr [...], wydaną na podstawie art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, w trybie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. utrzymano w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Na podstawie akt administracyjnych ustalono, że odwołujący w dniu 8 lutego 2012 r. zgłosił się do Powiatowego Urzędu Pracy w K. celem rejestracji i wraz z kartą rejestracyjną bezrobotnego, przedstawił świadectwo pracy z dnia [...] r. z A w J., potwierdzając tym samym okres zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy od 06.01.2010 r. do 28.01.2011 r. oraz w złożonych do akt oświadczeniach, potwierdził zdolność i gotowość do podjęcia pracy w pełnym wymiarze czasu pracy. Nadto, pod odpowiedzialnością karną wynikającą z art. 233 § 1 Kodeksu karnego oświadczył, że od 29.01.2011 r. nie jest związany żadną formą zatrudnienia. Z tego powodu, decyzją znak: [...] z dnia [...] r., został uznany z dniem 08.02.2012r. za osobę bezrobotną, a decyzją znak: [...] z tego samego dnia [...] r. odmówiono mu przyznania z tym dniem prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Organ odwoławczy zauważył, iż materialnoprawną podstawę decyzji co do której treści odwołujący wyraził zastrzeżenia, stanowił przepis art. 71 ustawy. Zgodnie z ustępem 1 tego artykułu, prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, z zastrzeżeniem art. 75, jeżeli nie ma dla niego odpowiedniej pracy, propozycji stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, szkolenia, prac interwencyjnych lub robót publicznych (pkt 1) oraz jeżeli w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy z zastrzeżeniem art. 104a-105; w okresie tym nie uwzględnia się okresów urlopów bezpłatnych trwających dłużej niż 30 dni. Tylko bezrobotny legitymujący się którymś z okresów wymienionych w art. 71 ust. 1 i ust. 2 ustawy jest uprawniony do pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Uzyskanie prawa do zasiłku dla bezrobotnych następuje w wyniku spełnienia łącznie dwóch przesłanek, po pierwsze poprzez posiadanie okresu zatrudnienia i okresów zaliczanych wynoszących co najmniej 365 dni w okresie 18 miesięcy poprzedzających rejestrację, po drugie, poprzez uzyskiwanie w powyższym okresie, z uwzględnieniem okresów zaliczanych, w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia objętego obowiązkiem opłacania składki na Fundusz Pracy.