Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 października 2013 r., sygn. VII SA/Wa 1702/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka, , Sędzia WSA Justyna Mazur, Sędzia WSA Renata Nawrot (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2013 r. sprawy ze skargi H. T. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2011 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji nakazującej rozbiórkę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] marca 2011 r. znak : [...] działając na podstawie art. 104 oraz art. 151 § 1 pkt 1 i art. 145 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jednolity ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Dz. U. z 2000r., Nr 98. poz. 1071 z późn. zm.) zwanej dalej k.p.a. po wznowieniu na wniosek H.-P. T. K. postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją organu z dnia [...].03.2010 r., znak: [...], uchylającą w całości decyzję [...] WINB z dnia [...] marca 2009 r., znak: [...] i na podstawie art. 37 ust 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane z 1974 r. (Dz. U. z 1974r. nr 38 poz. 229 z późn. zm.) - nakazującą H. P. T. K. rozbiórkę budynku parterowego o konstrukcji murowanej o wymiarach 9.34 x 6.18 m, zlokalizowanego na działce nr [...] w [...] przy ul. [...], odmówił uchylenia ww. decyzji GINB z dnia [...] marca 2010 r.

W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ wskazał, że w trakcie postępowania poprzedzającego wydanie decyzji z dnia [...] marca 2010r. strony miały zapewnione prawa do brania czynnego udziału w postępowaniu. Ww. decyzja organu została wysłana do H.- P. T. K., jednakże nie została podjęta w terminie. Na skutek prawidłowego podwójnego awizowania przesyłki organ uznał powyższą przesyłkę za doręczoną w trybie art. 44 k.p.a. tj. uznał ją za doręczoną z upływem czternastu dni jej przechowywania w placówce pocztowej. Z tego względu, zarzut z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. w ocenie organu jest nieuzasadniony.