Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 13 sierpnia 2013 r., sygn. II SA/Rz 333/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk /spr./ WSA Paweł Zaborniak Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 333/13

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] marca 2013r., nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny, zwany dalej PWIS utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w J. z dnia [...] grudnia 2012r., nr [...], znak [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia u A.S. choroby zawodowej z poz. 17 pkt 7 wykazu chorób zawodowych: nowotwory złośliwe powstałe w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi: rak krtani.

W podstawie prawnej decyzji organ II instancji powołał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 267) zwanej dalej "k.p.a." oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 105, poz. 869).

W powołanej powyżej decyzji organu I instancji wskazał, że badania epidemiologiczne w środowisku pracy, orzeczenia lekarskie jednostek orzeczniczych I i II stopnia o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydanych przez WOMP Poradnia Chorób Zawodowych w R. oraz przez Instytut Medycyny Pracy im. [...] Przychodnia Chorób Zawodowych w Ł..

W odwołaniu od decyzji wydanej przez organ I instancji A.S. odniósł się do orzeczeń lekarskich wydanych przez jednostki orzecznicze I i II stopnia wskazując, że jego zdaniem opierają się na zapisie w karcie informacyjnej leczenia szpitalnego, w której zawarte są zalecenie niepalenia papierosów, a w których brak jest stwierdzeń o tym, że odwołujący się palił papierosy. Podniósł, że badania wykonane przez jednostki orzecznicze oparte są na laboratoryjnych wskaźnikach, a nie odnoszą się do rzeczywistych warunków, jakie panują na stanowiskach pracy. Podał, że przestał palić w 1980r., a na stanowiskach pracy miał do czynienia z różnymi substancjami szkodliwymi dla zdrowia.