Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. IV SA/Wa 2732/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Aneta Dąbrowska, sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi S. z siedzibą w F. na uchwałę Rady W. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu S. I. stwierdza nieważność § 3 ust. 2 pkt 3 lit. b tekstu planu i oznaczonej na rysunku planu nieprzekraczalnej linii zabudowy od strony drogi [...] w odniesieniu do działek nr ewidencyjny [...] i [...] z obrębu [...] położonych w Dzielnicy M.; II. stwierdza nieważność § 53 pkt 14 tabeli tekstu planu i odpowiadającemu mu części rysunku planu w odniesieniu do działek nr ewidencyjny [...] i [...] z obrębu [...] położonych w Dzielnicy M.; III. stwierdza, że zaskarżona uchwała w części opisanej w punkcie I i II wyroku nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; IV. zasądza od W. na rzecz skarżącej S. z siedzibą w F. kwotę 557 złotych (pięćset pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Rada m. W.w dniu [...] czerwca 2009r. podjęła uchwałę nr [...]w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu [...](Dz. Urz. Woj. [...]z [...] lipca 2009 r. Nr [...], poz. [...]).

Pismem z dnia 25 października 2012r. skargę na powyższą uchwałę w części dotyczącej działek nr [...] oraz [...] z obrębu [...] do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył S.GmbH (zwany dalej SEB) reprezentowany przez pełnomocnika, radcę prawnego.

Skarżący wymienionej uchwale zarzucił naruszenie:

1. art. 21 ust. 1 oraz art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 1-3 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 1 pkt 7 i art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( zwanej dalej u.p.z.p.) w zw. z art. 140 kc. poprzez brak wyważenia interesu publicznego i interesu prywatnego oraz rozważenia, czy ograniczenia wprowadzone na jego nieruchomości są niezbędne i konieczne w świetle konstytucyjnej zasady proporcjonalności i w rezultacie: