Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 czerwca 2013 r., sygn. II SA/Gd 175/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. na decyzję Wojewody z dnia 31 stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie wykonania robót budowlanych 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta decyzją z dnia 7 sierpnia 2012 r., nr [...], działając na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, wniósł sprzeciw wobec zgłoszenia przez skarżącą "A" Spółkę z o.o. w G. zamiaru wykonania robót budowlanych polegających na budowie wiaty myjni samochodowej o konstrukcji stalowej na działce nr [...] KM [...] obręb W. przy ul. [...] w G. W uzasadnieniu organ wskazał, że w katalogu robót i obiektów budowlanych nie wymagających pozwolenia na budowę zawartym w art. 29 ustawy Prawo budowlane nie wskazano możliwości realizacji obiektów myjni samochodowej, a obiekt taki objęty jest obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę.

Rozpoznając odwołanie od powyższej decyzji wniesione przez inwestującą Spółkę, decyzją z dnia 31 stycznia 2013 r., Nr [...], Wojewoda utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Uzasadniając motywy rozstrzygnięcia, Wojewoda wyjaśnił, że analiza załączonego do zgłoszenia projektu wiaty uprawnia do wniosków, że projektowana wiata o funkcji myjni samochodowej powiązana jest konstrukcyjnie z istniejącym budynkiem oraz konstrukcją nośną drugiej nawy niezadaszonej części wiaty, przystosowanej do montażu zadaszenia. Powiązanie konstrukcyjne wiaty z istniejącym budynkiem stanowi rozbudowę istniejącej myjni, a takie zamierzenie zgodnie z przepisem § 204 ust. 5 w zw. z § 206 ust. 1 wymaga wykonania ekspertyzy technicznej o możliwości rozbudowy istniejącego budynku o projektowane wiaty. Według organu odwoławczego planowana inwestycja nie podlega procedurze zgłoszenia, lecz objęte jest obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę. Organ przeliczył powierzchnię zabudowy planowanej wiaty w oparciu o dane wynikające z projektu dołączonego do zgłoszenia, zgodnie z definicją powierzchni zabudowy wynikającą z obowiązującego na tym terenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części dzielnicy Ch.-W. w G., rejon węzła Ch., ul. Ch. i jej przedłużenia w kierunku południowo-zachodnim przyjętego uchwałą Nr [...] Rady Miasta z dnia 23 lutego 2011 r., która brzmi, że przez powierzchnię zabudowy należy rozumieć powierzchnią terenu zajętą przez budynek w stanie wykończonym, wyznaczoną przez rzut pionowy zewnętrznych krawędzi budynku. W ten sposób organ ustalił, że powierzchnia zabudowy przedstawionej w projekcie wiaty liczona po obrysie jej zewnętrznych krawędzi przekracza powierzchnię 25 m2 dopuszczalną dla wiaty w procedurze zgłoszenia.