Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 maja 2013 r., sygn. I SA/Lu 300/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 maja 2013 r. sprawy ze skargi M. G. i G. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz M. G. i G. G. solidarnie kwotę (...) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...], po rozpatrzeniu odwołania M. G. i G. G. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008r., Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu powyższej decyzji organ wyjaśnił, że w dniu [...].08.2009r. M. i G. małż. G. złożyli wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008r. wraz z korektą zeznania podatkowego

PIT-37.

Decyzja organu I instancji z dnia [...], odmawiająca stwierdzenia nadpłaty, została uchylona w toku instancji ze wskazaniem, że w stanie sprawy przed rozstrzygnięciem o odmowie stwierdzenia nadpłaty winna być wydana decyzja określająca prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego wszczął postępowanie w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym za 2008r., po czym w dniu [...] wydał decyzję określającą zobowiązanie małż. G. w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008r. w wysokości 30447,00 zł.

Od decyzji organu I instancji podatnicy wnieśli odwołanie zarzucając, że decyzja ta wydana została z naruszeniem art.21 ust.1 pkt 83 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2008r. - Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 ze zm., zwana dalej "u.p.d.o.f."), art.2, art.7, art.32 ust.1 i art.217 w związku z art.84 Konstytucji RP, art.191, art.180, art.210 § 4, art.187 § 1 w związku z art.121, art.122, art.124, art.72 § 1, art.75 § 2 pkt 1 lit.a i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm., zwana dalej "o.p."). Wyrazili pogląd, że organ dokonał nieprawidłowej wykładni art.21 ust.1 pkt 83 u.p.d.o.f. ograniczając się do wybranych przepisów i zawężając w ten sposób bez uzasadnienia prawnego krąg wymienionych w nim podmiotów uprawnionych do zwolnienia wyłącznie do żołnierzy "skierowanych".