Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. I SA/Gd 117/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G z dnia 15 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 15 listopada 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego z dnia 4 lipca 2012r., w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności M. K., byłego członka zarządu "A" Sp. z o.o. z siedzibą w G. ze spółką oraz R. C. członkiem zarządu "A" Sp. z o.o. za zaległości podatkowe ww. spółki.

Rozstrzygnięcie to zapadło na tle następującego stanu faktycznego.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 4 lipca 2012 r. orzekł o solidarnej odpowiedzialności M. K., byłego członka zarządu "A" Sp. z o.o. ze spółką oraz R. C., członkiem zarządu "A" Sp. z o.o. za:

1. zaległości podatkowe ww. spółki z tytułu:

- podatku dochodowego od osób prawnych za 2007r., podatku od towarów i usług za marzec 2008r., pobranego i niewpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych od stycznia 2008 do kwietnia 2008r. wraz z odsetkami i kosztami postępowania egzekucyjnego,

2. odsetki za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych od lutego 2008r. do kwietnia 2008r. wraz z kosztami postępowania egzekucyjnego.

W odwołaniu od tej decyzji M.K. zarzucił organowi naruszenie art. 116 § 1 i § 2, art. 122, art. 180, art. 187, art. 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zwanej dalej "O.p." W jego ocenie, organ podatkowy nie wykazał bezskuteczności egzekucji z majątku spółki. Ponadto, z racji podziału obowiązków w spółce, odwołujący nie znał sytuacji finansowej spółki. Tym samym nie ponosi winy w sprawie niezgłoszenia w odpowiednim czasie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcia postępowania zapobiegającego upadłości.