Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 marca 2013 r., sygn. IV SA/Gl 313/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2013 r. sprawy ze skargi J.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...], wydaną na podstawie art. 3 ust. 3, art. 8 ust.1, art. 39 oraz art. 106 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej w skrócie - k.p.a., Kierownik Terenowego Punktu Pomocy Społecznej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta K., odmówił J.W. przyznania zasiłku celowego z przeznaczeniem na spłatę zaległości za energię wraz z odsetkami.

W motywach tej decyzji organ I instancji wskazał, że J. W. zwrócił się z wnioskiem o przyznanie zasiłku celowego z przeznaczeniem na spłatę zaległości za energię wraz z odsetkami, zgodnie z treścią wezwania do zapłaty z dnia [...] r. nr [...]. W toku postępowania ustalono, że strona prowadzi dwuosobowe gospodarstwo domowe. Dochód rodziny, na który składa się renta socjalna w wysokości 540,62 zł, zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł oraz świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 520 zł., wynosi łącznie 1213,62 zł i przekracza kryterium dochodowe określone w art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, które dla dwuosobowej rodziny wynosi 702 zł. W tej sytuacji organ stwierdził brak możliwości przyznania wnioskowanej pomocy na podstawie art. 39 ustawy o pomocy społecznej. Natomiast rozważając przyznanie pomocy w formie zasiłku celowego specjalnego, który może być przyznany osobie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe (art. 41 ww. ustawy) stwierdził, że wskazane we wniosku o przyznanie świadczenia wezwanie do zapłaty dotyczy należności w kwocie 1748, 13 zł wraz z odsetkami w kwocie 868,44, powstałej w wyniku nieuprawnionego poboru energii elektrycznej. W związku z tym organ uznał, iż spłata zobowiązań finansowych względem firm windykacyjnych, a tym bardziej spłata należności związanej z nieuprawnionym poborem energii, nie stanowi potrzeby niezbędnej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, a tym samym celu pomocy społecznej (art. 3 ust. 4 tej ustawy). Jednocześnie podkreślił, iż na mocy odrębnych decyzji wnioskodawca objęty został w okresie od października 2011 r. do marca 2012 r. pomocą w formie specjalnego zasiłku celowego na dofinansowanie do bieżących opłat za energię elektryczną oraz gaz.