Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. VII SA/Wa 2355/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Bożena Więch-Baranowska (spr.), Protokolant ref. staż. Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2013 r. sprawy ze skargi B. [...] Sp. z o.o. w O. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lipca 2012 r. znak [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków skargę oddala

Uzasadnienie

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją znak [...] wydaną dnia [...] lipca 2012 r. utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dnia [...] lutego 2012 r. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał że, decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2012 r. [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków zespól d. koszar artylerii przy ul. A. w O., położony na dz. nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...].[...],[...].[...],[...],[...],[...].[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...].[...],[...].[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...].[...],[...].[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...].[...],[...].[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...].[...],[...].[...],[...].[...],[...].[...], obręb [...] O., w granicach wskazanych na załączniku nr 1 do decyzji, wraz z historyczną zabudową (wg spisu oraz załącznika nr 1 do decyzji, określającego lokalizację budynków stanowiących historyczną zabudowę) oraz zielenią urządzona tego zespołu (określoną w załączniku nr 2 do decyzji). W treści przedmiotowej decyzji sprecyzowano, co podlega ochronie konserwatorskiej zarówno odnośnie do całego zespołu jak i wchodzących w jego skład budynków (podzielonych na IV grupy w zależności od stopnia zachowania i poziomu ochrony konserwatorskiej), a także zieleni urządzonej. W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji przedstawiono historię powstania I rozwoju zespołu dawnych koszar artylerii w O., a także szczegółowo opisano wygląd zespołu i stan zachowania poszczególnych budynków oraz określono granice zespołu koszar artylerii wpisanej do rejestru zabytków. Stwierdzono ponadto, że omawiany zespół posiada wartości historyczne wynikające z faktu, że teren położony na północ od ul. A. pierwotnie w całości przeznaczony był na cele wojskowe, co stanowi o zachowaniu tożsamości kulturowej miasta. Wskazano także, że przedmiotowy zabytek posiada wartość artystyczną bowiem koszary "otrzymały formę przemyślaną nie tylko pod względem funkcjonalnym, ale i kompozycyjnym zespołu urbanistycznego, który do dzisiaj nie został przekształcony", a "poszczególne budynki otrzymały bogatą formę architektoniczną, utrzymaną w duchu historyzmu (neoromanizm)". W uzasadnieniu podkreślono, że budynki objęte przedmiotową decyzją "jako podstawowe elementy składowe jednego z najstarszych o. zespołów koszarowych, posiadają wartość historyczną", a "ze względu na bogatą formę architektoniczną oraz zastosowane rozwiązania materiałowe posiadają także wartość artystyczną". Wskazano ponadto, że "część z obiektów posiada (...) także duże znaczenie dla ekspozycji zespołu (czyli odbioru zespołu spoza jego granic; odczytywaniu jego wartości historycznej w przestrzeni miasta)". W uzasadnieniu decyzji organ konserwatorski odniósł się także do uwag zgłoszonych przez strony w związku z zawiadomieniem o zakończeniu postępowania z dnia 9 sierpnia 2011.