Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 marca 2010 r., sygn. I SA/Wa 1978/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska WSA Monika Nowicka Protokolant Anna Traczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2009 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] września 2009 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Spółki [...] sp. z o.o., z siedzibą w K., uchylił decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w W. z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] nakazującą Spółce [...] przywrócenie zabytku do poprzedniego stanu poprzez odbudowę zabytkowej [...] przy ul. [...] (dawniej nr [...]) w K., położonej na terenie wpisanym do rejestru zabytków, w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. nakazał odwołującej się Spółce przywrócenie zabytku do poprzedniego stanu poprzez odbudowę przedmiotowej zabytkowej [...], położonej na terenie wpisanym do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w W. z dnia [...] lutego 1990 r. pod numerem [...].

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem Spółka [...] sp. z o.o., będąca właścicielem nieruchomości przy ul. [...] (dawniej nr [...]) w K. złożyła odwołanie. W jego uzasadnieniu zarzuciła organowi I instancji wydanie decyzji z naruszeniem prawa, wobec błędnego zastosowania wykładni art. 6 ust. 1 pkt b, art. 7 pkt 1 oraz art. 45 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Ponadto odwołujący się uznał, że w jego ocenie stopień ogólności rozstrzygnięcia w praktyce uniemożliwia wykonanie zapadłej decyzji, a określony przez organ I instancji termin wykonania prac ocenił jako nierealny.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00